Winpocetyna – czy odwraca negatywny wpływ wysokiego ciśnienia tętniczego na OUN?

Mechanizm ochronnego wpływu winpocetyny na tkankę nerwową jest jednak plejotropowy. Udowodniono, że poprzez zwiększenie transportu tlenu i glukozy do komórek nerwowych i w efekcie wzrost stężenia AMP oraz ATP/AMP w mózgu winpocetyna korzystnie reguluje metabolizm komórek i pełni funkcję ochronną w przypadku niedokrwienia. Szczególne zainteresowanie winpocetyną i jej wazodylatacyjnym mechanizmem działania wynika z doniesień o wiodącej roli nadciśnienia tętniczego (NT) w patogenezie zaburzeń poznawczych. Wiadomo, że wysokie wartości ciśnienia tętniczego są czynnikiem ryzyka wystąpienia zespołów niedokrwiennych.

Dodatkowo NT prowadzi do uszkodzenia funkcji i struktury naczyń mózgowych, co w konsekwencji stymuluje procesy zapalne i sprzyja procesom neurodegeneracyjnym. Ze względu na selektywne działanie wazodylatacyjne względem naczyń mózgowia, winpocetyna znalazła zastosowanie właśnie w farmakoterapii zespołów otępiennych i innych zaburzeń neurologicznych towarzyszących zaburzeniom  krążenia mózgowego. Jest przy tym lekiem bezpiecznym, bez wpływu lub w minimalnym stopniu wpływającym na pozostałe parametry układu krążenia takie jak ciśnienie tętnicze, opór obwodowy, pojemność minutowa serca i tętno.