Rak piersi to nadal najczęściej występujący nowotwór złośliwy u kobiet. Niestety prognozy na kolejne lata nie są pomyślne. Do roku 2025 przewiduje się wzrost zachorowalności na raka piersi we wszystkich grupach wiekowych. W Polsce mimo zauważalnych postępów w walce z tym nowotworem nadal niepokoi wskaźnik umieralności wśród chorych. Elementy senologii znajdują swoje odbicie w różnych specjalnościach medycznych. Aktualnie obserwuje się tendencję do gromadzenia w jednym ośrodku specjalistów z różnych dziedzin w celu zapewnienia kompleksowej opieki pacjentkom zgłaszającym się z problemem w zakresie gruczołu piersiowego. Polska i pozostałe kraje europejskie, mimo różnic w procesie kształcenia, oferują coraz więcej szkoleń praktycznych i teoretycznych w zakresie chirurgii piersi.

Kształcenie młodych lekarzy w zakresie chirurgii raka piersi

Praktyczne i teoretyczne szkolenia chirurgiczne w zakresie leczenia raka piersi różnią się znacznie w krajach Europy. Według polskiego programu specjalizacji z chirurgii ogólnej, który zaktualizowano w listopadzie 2018 roku, lekarz w roli operatora lub jako pierwsza asysta musi wykonać w module podstawowym (podczas pierwszych 2 lat szkolenia specjalizacyjnego) minimum 7 operacji w zakresie sutka (zmiany łagodne i złośliwe), a w module specjalistycznym (w trakcie kolejnych 4 lat) – minimum 15. Oczekuje się, że lekarz po ukończeniu modułu specjalistycznego w zakresie chirurgii ogólnej będzie posiadał umiejętności niezbędne do wykonania: nakłucia torbieli piersi, wycięcia przewodu mlecznego, biopsji piersi, tumorektomii, mastektomii prostej i radykalnej, limfadenektomii pachowej, biopsji węzła wartowniczego, stereotaktycznej biopsji piersi, rekonstrukcji po mastektomii. Program specjalizacji w zakresie chirurgii plastycznej i chirurgii onkologicznej ma wspólny z chirurgią ogólną moduł podstawowy. Chirurdzy plastyczni po zakończeniu szkolenia powinni opanować umiejętności w zakresie operacyjnego leczenia raka piersi, rekonstrukcji piersi za pomocą implantów/ekspanderów lub płatów uszypułowanych i płatów wolnych, rekonstrukcji kompleksu otoczka–brodawka, a także wykonywania procedur związanych z węzłem wartowniczym, limfadenektomii. Chirurg onkologiczny w trakcie modułu specjalistycznego powinien samodzielnie usunąć piersi z powodu nowotworu (w tym przeprowadzić operacje oszczędzające), wykonać zabiegi onkoplastyczne, rekonstrukcyjne po operacjach onkologicznych.