Standardy postępowania terapeutycznego

Leki antyandrogenowe (część I)

dr hab. n. med.Agnieszka Owczarczyk-Saczonek, prof. UWM

lek. Joanna Chojnacka-Purpurowicz

prof. dr hab. n. med. Waldemar Placek

Katedra i Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunologii Klinicznej,

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Adres do korespondencji:

lek. Joanna Chojnacka-Purpurowicz

Katedra i Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunologii Klinicznej

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

al. Wojska Polskiego 30

10-229 Olsztyn

e-mail: joannachojnacka2@wp.pl

  • Wskazania do terapii antyandrogenowej w dermatologii
  • Mechanizm działania leków antyandrogenowych
  • Leki blokujące receptor androgenowy: korzyści ze stosowania, środki ostrożności i możliwe działania niepożądane

Wskazania do terapii antyandrogenowej i mechanizm jej działania

Terapia antyandrogenowa polega na stosowaniu leków hamujących wpływ hormonów płciowych męskich. Wykorzystuje się ją w leczeniu objawów hiperandrogenizmu oraz schorzeń skóry i włosów, takich jak:

  • trądzik
  • łojotok
  • hirsutyzm
  • łysienie androgenowe
  • trądzik odwrócony (HS – hidradenitis suppurativa)1.

Hiperandrogenizm obejmuje liczne jednostki kliniczne, do których należą:

  • zespół policystycznych jajników (PCOS – polycystic ovary syndrome)
  • hirsutyzm idiopatyczny (IH – idiopathic hirsutism)
  • zespół HAIR-AN – hiperandrogenizm, insulinooporność i rogowacenie ciemne (hyperandrogenism, insulin resistance and acanthosis nigricans)
  • wrodzony przerost nadnerczy z niedoboru 21-hydroksylazy – postać klasyczna (CAH – classical congenital adrenal hyperplasia due to 21-hydroxylase deficiency)
  • wrodzony przerost nadnerczy z niedoboru 21-hydroksylazy – postać nieklasyczna (NCAH – nonclassical congenital adrenal hyperplasia due to 21-hydroxylase deficiency)
  • nowotwory wydzielające androgeny (ASN – androgen-secreting neoplasms)2.

Gruczoł łojowy bierze udział w syntezie androgenów. Testosteron jest wytwarzany z dehydroepiandrosteronu (DHEA) i androstendionu w skórze poprzez działanie dehydrogenazy 3β-hydroksysteroidowej (3β-HSD) i dehydrogenazy 17β-hydroksysteroidowej (17β-HSD). Następnie testosteron może być przekształcony w estradiol przez aromatazę lub do dihydrotestosteronu (DHT) przez 5α-reduktazę. DHT wykazuje 10-krotnie silniejsze wiązanie z receptorem androgenowym. Wykazano również, że odbywa się tu proces przekształcenia 17-hydroksyprogesteronu bezpośrednio do DHT, z pominięciem testosteronu, podczas gdy 17β-HSD typu II może inaktywować działanie testosteronu i DHT3. Proces biosyntezy androgenów przedstawiono na rycinie 1. Ponadto dochodzi do aktywacji szlaku sygnałowego PI3K/Akt/FoxO1/mTOR, który jest odpowiedzialny za interakcje między androgenami, insuliną, insulinopodobnym czynnikiem wzrostu (IGF-1 – insulin-like growth factor 1) i dietą hiperglikemiczną w trądziku. Androgeny nie tylko regulują syntezę łoju w sebocytach, ale także wpływają na stan zapalny w trądziku4.

Wyższa aktywność 5α-reduktazy jest obserwowana u pacjentów z trądzikiem, podczas gdy wyższe stężenia siarczanu dehydroepiandrosteronu (DHEAS) obserwuje się zwykle u pacjentów z trądzikiem przedpokwitaniowym. Wykazano również, że DHEAS poprzez mech...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Wskazania do terapii antyandrogenowej i mechanizm jej działania

Terapia antyandrogenowa polega na stosowaniu leków hamujących wpływ hormonów płciowych męskich. Wykorzystuje się ją w leczeniu objawów hiperandrogenizmu oraz schorzeń skóry i włosów, [...]

Charakterystyka leków antyandrogenowych

Leki te działają na gruczoły łojowe i podstawę mieszków włosowych (tab. 1):

Podsumowanie

Terapia antyandrogenowa polega na stosowaniu leków hamujących wpływ męskich hormonów płciowych. W dermatologii znajduje zastosowanie w trądziku, łojotoku, hirsutyzmie, łysieniu androgenowym. Mechanizm działania [...]

Do góry