Semaglutyd w tabletce – nowe narzędzie w leczeniu cukrzycy typu 2.
Niezbędna wiedza również dla lekarza POZ

dr hab. n. med. Agnieszka Mastalerz-Migas, prof. UMW1,2
lek. Alan Żak2

1Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

2Centrum Medyczne AD-MED Sp. z o.o. we Wrocławiu

Adres do korespondencji:

dr hab. n. med. Agnieszka Mastalerz-Migas, prof. UMW

Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej

Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

ul. Syrokomli 1, 51-141 Wrocław

Cukrzyca typu 2 należy do jednych z najczęstszych chorób cywilizacyjnych. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego na cukrzycę w Polsce choruje prawie 3 mln osób. Zachorowalność na cukrzycę wśród dorosłych wzrosła w ciągu ostatnich 5 lat o ponad 20% w porównaniu z wcześniejszym okresem. Ze względu na przewlekły i postępujący charakter choroby, na której powikłania co roku umiera ok. 21 tys. Polaków, niezbędne są wszelkie działania mające na celu poprawę rokowań, wydłużenie przeżywalności oraz polepszenie jakości życia pacjentów.

W związku z narastającą liczbą osób chorujących na cukrzycę typu 2 bardzo ważna jest rola lekarzy rodzinnych, ponieważ od ich decyzji terapeutycznych podjętych na wczesnym etapie leczenia choroby zależy przyszłość i zdrowie tych pacjentów. Istnieje wiele danych, które pokazują, że wczesna i skuteczna terapia owocuje szansą na dobre wyrównanie i uniknięcie długoterminowych powikłań cukrzycy.

Obecnie w cukrzycy typu 2 na jej wczesnym etapie mamy dostęp do leków skutecznie poprawiających długotrwałe funkcjonowanie pacjenta w społeczeństwie. Zgodnie z najnowszymi wytycznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego z roku 2022 farmakologiczne leczenie pacjenta powinno się rozpocząć od:

  • monoterapii metforminą lub
  • połączenia metforminy z inhibitorem transportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2 – sodium-glucose cotransporter 2) albo receptora glukagonopodobnego peptydu typu 1 (GLP-1 – glucagon-like peptide 1) w grupie pacjentów z miażdżycową chorobą układu sercowo-naczyniowego, niewydolnością skurczową serca, przewlekłą chorobą nerek lub bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym.
Do góry