Objawy nietrzymania moczu z parć naglących, szczególnie u młodych kobiet, mogą być związane z chorobami neurologicznymi, np. stwardnieniem rozsianym. W czasie ciąży zwiększa się przepływ nerkowy oraz produkcja moczu, co może wpływać na objawy częstomoczu zgłaszane przez ciężarne. Częstomocz dotyczy 61% pacjentek w I i II trymestrze ciąży i około 81% w III trymestrze.41 Wykazano również częstsze występowanie parć naglących i nietrzymania moczu z parć naglących (19%) u ciężarnych wieloródek. Według innych autorów nadreaktywność wypieracza stwierdzono u 24% ciężarnych.12,13

Rozpoznanie OAB ustala się na podstawie wywiadu i 3-dniowej karty mikcji.42 Inwazyjne badania urodynamiczne (cystometria, badanie ciśnieniowo-przepływowe) wskazane są jedynie w przypadku OAB opornego na farmakoterapię lub przed wdrożeniem inwazyjnych metod leczenia.42 W celu wykluczenia innych przyczyn nadreaktywności wypieracza należy wykonać dodatkowe badania (m.in. USG, badania moczu). W leczeniu zachowawczym OAB zaleca się trening pęcherza moczowego. Zgodnie z rekomendacjami International Consultation on Incontinence przerwa między mikcjami w ciągu dnia początkowo, w założeniu, powinna wynosić godzinę. Następnie pacjentka podejmuje próby wydłużenia czasu między mikcjami o 15-30 minut na tydzień w celu osiągnięcia przerwy 2-3-godzinnej.43 Leczenie farmakologiczne (preparaty przeciwcholinergiczne, agonista adrenergicznego receptora β3 – mirabegron) jest podstawą terapii OAB. Terapia ta powinna trwać co najmniej 6 miesięcy. W celu oceny skuteczności leczenia zaleca się wykonanie 3-dniowej karty mikcji po 2-3 miesiącach leczenia, następnie w razie braku poprawy można zaproponować zmianę dawki lub preparatu bądź poszerzenie diagnostyki. W przypadku braku skuteczności farmakoterapii doustnej do rozważenia jest leczenie zabiegowe OAB – wstrzyknięcia dopęcherzowe toksyny botulinowej.

Podsumowanie

Młode kobiety zgłaszają częściej objawy wysiłkowego nietrzymania moczu, rzadziej nietrzymania moczu z parć naglących. W diagnostyce nietrzymania moczu najważniejszy jest wywiad. Badania inwazyjne (urodynamika, cystoskopia) nie są zalecane w postępowaniu podstawowym. Jednym z najważniejszych czynników ryzyka wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu jest poród siłami natury. Nie wykazano różnic w częstości objawów OAB w grupach pacjentek po porodzie siłami natury i cięciu cesarskim.

W leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u młodych kobiet zaleca się w pierwszej kolejności metody zachowawcze. W razie braku skuteczności leczenia zachowawczego do rozważenia pozostaje leczenie operacyjne. Operacja taśmowa w leczeniu WNM powinna być proponowana pacjentkom po zakończonym rozrodzie. Ciąża po przebytej operacji taśmowej powinna być rozwiązana przez cięcie cesarskie. W leczeniu pęcherza nadreaktywnego u młodych kobiet zaleca się trening pęcherza moczowego i leczenie farmakologiczne.

Piśmiennictwo

1. Brown JS, Seeley DG, Fong J, et al. Urinary incontinence in older women: who is at risk? Study of Osteoporotic Fractures Research Group. Obstet Gynecol. 1996;87(5 Pt 1):715-21.

2. Aggazzotti G, Pesce F, Grassi D, et al. Prevalence of urinary incontinence among institutionalized patients: a cross-sectional epidemiologic study in a midsized city in northern Italy. Urology. 2000;1;56(2):245-9.

3. Carls C. The prevalence of stress urinary incontinence in high school and college-age female athletes in the midwest: implications for education and prevention. Urol Nurs. 2007;27:21-4.

4. Qaseem A, Dallas P, Forciea MA, et al. Nonsurgical management of urinary incontinence in women: a clinical practice guideline from the American College of Physicians. Ann Intern Med. 2014;161:429-40.

5. Kinchen KS, Lee J, Fireman B, et al The prevalence, burden, and treatment of urinary incontinence among women in a managed care plan. J Womens Health. 2007;16:415-22.

6. Sampselle CM, Harlow SD, Skurnick J, et al. Urinary incontinence predictors and life impact in ethnically diverse perimenopausal women. Obstet Gynecol. 2002;100:1230-8.

7. Perera J, Kirthinanda DS, Wijeratne S, Wickramarachchi TK. Descriptive cross sectional study on prevalence, perceptions, predisposing factors and health seeking behaviour of women with stress urinary incontinence. BMC Womens Health. 2014;14:78.

8. Radziszewski P, Baranowski W, Nowak-Markwitz E i wsp. Wytyczne zespołu ekspertów odnośnie postępowania diagnostyczno-terapeutycznego u kobiet z nietrzymaniem moczu i pęcherzem nadreaktywnym. Ginekol Pol. 2010;81:789-93.

9. Lee RA, Symmonds RE, Williams TJ. Current status of genitourinary fistula. Obstet Gynecol. 1988;72:313-9.

10. Ghoniem GM, Langford CF. Current concepts and treatment strategies for genitourinary fistulas. In: Continence. Current Concepts and Treatment Strategies. Badlani GH, Davilla GW, Michel MC, de la Rosette JMCH (eds.). Springer. 2010:453-59.

11. Goldstick O, Constantini N. Urinary incontinence in physically active women and female athletes. Br J Sports Med. 2014;48(4):296-8.

12. Viktrup L, Lose G, Rolff M, Barfoed K. The symptom of stress incontinence caused by pregnancy or delivery in primiparas. Obstet Gynecol. 1992;79(6): 945-9.

13. Viktrup L, Lose G. The risk of stress incontinence 5 years after first delivery. Am J Obstet Gynecol. 2001;185(1):82-7.

14. Tunn R, Goldammer K, Neymeyer J, et al. MRI morphology of the levator ani muscle, endopelvic fascia, and urethra in women with stress urinary incontinence. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol. 2006;126(2):239-45.

15. Dietz HP, Lanzarone V. Levator trauma after vaginal delivery. Obstet Gynecol. 2005;106(4):707-12.

16. Dainer M, Hall CD, Choe J, Bhatia N. Pregnancy following incontinence surgery. Int Urogynecol J Pelvic Floor Dysfunct. 1998;9(6):385-90.

17. Gyhagen M, Bullarbo M, Nielsen TF, Milsom I. A comparison of the long-term consequences of vaginal delivery versus caesarean section on the prevalence, severity and bothersomeness of urinary incontinence subtypes: a national cohort study in primiparous women. BJOG. 2013;120(12):1548-55.

18. Palma T, Raimondi M, Souto S, et al. Prospective study of prevalence of overactive bladder symptoms and child-bearing in women of reproductive age. J Obstet Gynaecol Res. 2013;39(8):1324-9.

19. Bø K. Pelvic floor muscle training in treatment of female stress urinary incontinence, pelvic organ prolapse and sexual dysfunction. World J. Urol. 2012;30(4):437-43 .

20. Hay-Smith EJ, Herderschee R, Dumoulin C, Herbison GP. Comparisons of approaches to pelvic floor muscle training for urinary incontinence in women. Cochrane Database Syst Rev 7, CD009508 (2011).

21. Bø K. Urinary incontinence, pelvic floor dysfunction, exercise and sport. Sports Med. 2004;34(7):451-64.

22. Chmielewska D., Kwaśna K., Piecha M i wsp. Wybrane metody zachowawczego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu – aktualne poglądy. Część 1. Przegl Menop. 2012;4:264-68.

23. Mørkved S, Bø K. Effect of pelvic floor muscle training during pregnancy and after childbirth on prevention and treatment of urinary incontinence: a systematic review. Br J Sports Med. 2014;48(4):299-310.

24. Peeker I, Peeker R. Early diagnosis and treatment of genuine stress urinary incontinence in women after pregnancy: midwives as detectives. J Midwifery Womens Health. 2003;48(1):60-6.

25. Lekskulchai O, Wanichsetakul P. Effect of pelvic floor muscle training (PFMT) during pregnancy on bladder neck descend and delivery. J Med Assoc Thai. 2014;97(Suppl. 8):S156-63.

26. Bø K, Talseth T, Holme I. Single blind, randomised controlled trial of pelvic floor exercises, electrical stimulation, vaginal cones, and no treatment in management of genuine stress incontinence in women. BMJ. 1999;318(7182):487-93.

27. Tenfelde S, Tell D, Thomas TN, Kenton K. Quality of Life in Women Who Use Pessaries for Longer Than 12 Months. Female Pelvic Med Reconstr Surg. 2014, Dec 17 [Epub ahead of print].

28. Magali R, Schulz JA, Harvey MA, et al. Technical update on pessary use. J Obstet Gynaecol Can 2013;35(7 eSuppl.):1-11.

29. Farrell SA, Singh B, Aldakhil L. Continence pessaries in the management of urinary incontinence in women. J Obstet Gynaecol Can. 2004;26(2):113-7.

30. Herbison GP, Dean N. Weighted vaginal cones for urinary incontinence. Cochrane Database Syst Rev. 2013 Jul 8;7:CD002114.

31. Rivalta M, Sighinolfi MC, Micali S, et al. Urinary incontinence and sport: first and preliminary experience with a combined pelvic floor rehabilitation program in three female athletes. Health Care Women Int. 2010;31(5):435-43.

32. El-Ghobashy A, Haw W, Brook G, Calvert S. Pregnancy after TVT-O: case report and literature review. Int Urogynecol J Pelvic Floor Dysfunct. 2007;18(12):1491-3.

33. Kohorst F, Flock F, Kreienberg R, Reich A. Pregnancy and delivery after tension-free vaginal tape (TVT) procedure: literature review and case report. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol. 2010;151(1):10-3.

34. Cavkaytar S, Kokanali MK, Ozer I, et al. Effect of pregnancy and delivery on urinary incontinence after the midurethral sling procedure. Int Urogynecol J. 2014 Nov 20. [Epub ahead of print].

35. Panel L, Triopon G, Courtieu C, et al. How to advise a woman who wants to get pregnant after a sub-urethral tape placement? Int Urogynecol J Pelvic Floor Dysfunct. 2008;19(3):347-50.

36. Pollard ME, Morrisroe S, Anger JT. Outcomes of pregnancy following surgery for stress urinary incontinence: a systematic review. J Urol. 2012;187(6): 1966-70.

37. Haylen BT, de Ridder D, Freeman RM, et al. An International Urogynecological Association (IUGA)/International Continence Society (ICS) joint report on the terminology for female pelvic floor dysfunction. Neurourol Urodyn. 2010;29(1):4-20.

38. Stewart WF, Van Rooyen JB, Cundiff GW, et al. Prevalence and burden of overactive bladder in the United States. World J Urol. 2003;20(6):327-36.

39. Sand PK, Appell R. Disruptive effects of overactive bladder and urge urinary incontinence in younger women. Am J Med. 2006;119(Suppl. 1):16-23.

40. van der Vaart CH, de Leeuw JRJ, Roovers JPWR, Heintz APM. The effect of urinary incontinence and overactive bladder symptoms on quality of life in young women. Br J Urol Int. 2002;90:544-9.

41. Robinson D, Cardozo L. Urinary incontinence in the young woman; treatment plans and options available. Women’s Health. 2014;10(2)201-17.

42. Radziszewski P, Rechberger T, Sosnowski M, Wolski Z. Wytyczne ekspertów odnośnie badań urodynamicznych niezbędnych do rozpoznania pęcherza nadreaktywnego. Przegl Urolog 2013;80:32.

43. Norton P, Brubaker L. Urinary incontinence in women. Lancet. 2006;367(9504):57-67.

Do góry