Osoby HIV(+) w dobie COVID-19

Zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 rozpoznane po raz pierwszy w grudniu 2019 w Wuhan szybko przekształciło się w pandemię, której skutki nie ominęły także populacji osób zakażonych HIV.

Meldunki epidemiologiczne z wielu różnych krajów, w tym również z Polski, wyraźnie wskazują na znacznie niższą wykrywalność i zgłaszalność nowych zakażeń HIV w ostatnich latach. Z drugiej strony, wbrew początkowym prognozom, większość przeprowadzonych dotychczas badań, m.in. wyniki analizy kohorty VACS, pokazuje, że w porównaniu do populacji ogólnej pacjenci zakażeni HIV nie są bardziej narażeni ani na samo zakażenie SARS-CoV-2, ani na cięższy przebieg infekcji COVID-19 (zwłaszcza w krajach rozwiniętych). Jedną z teorii tłumaczących te obserwacje jest fakt supresji odpowiedzi immunologicznej, która będąc skutkiem zakażenia HIV, może jednocześnie zapobiegać ciężkim powikłaniom narządowym w przebiegu COVID-19. Być może dlatego pacjenci zakażeni HIV z COVID-19 nie różnią się w sposób istotny od populacji ogólnej pod względem nasilenia objawów chorobowych czy częstości występowania ciężkiej niewydolności oddechowej. Ponieważ udowodniono, iż leki antyretrowirusowe nie wpływają na replikację SARS-CoV-2, u osób zakażonych HIV należy przestrzegać takich samych zasad leczenia zakażenia COVID-19, jak w populacji ogólnej, łącznie z ewentualną kwalifikacją do wentylacji mechanicznej. Zakażenie HIV i leczenie antyretrowirusowe nie mogą opóźnić leczenia COVID-19, z drugiej strony zakażenie SARS-CoV-2 nie może opóźniać włączania leczenia antyretrowirusowego. Przed rozpoczęciem leczenia COVID-19 należy sprawdzić potencjalne interakcje międzylekowe, choć wydaje się, że większość leków stosowanych w terapii zakażenia SARS-CoV-2 (z wyjątkiem nirmatrelwiru/RTV) nie wchodzi w interakcje z lekami antyretrowirusowymi. Osoby HIV(+), w tym również pacjenci z zaawansowanym niedoborem odporności, mogą być także bezpiecznie kwalifikowane do szczepień przeciwko COVID-19. Jednocześnie warto pamiętać, że względu podobieństwa w obrazie radiologicznym (m.in. obraz matowej szyby) u wszystkich zakażonych HIV z liczbą limfocytów CD4 <200 komórek/μl należy w diagnostyce różnicowej śródmiąższowego zapalenia płuc uwzględnić zakażenia innymi patogenami oportunistycznymi, w szczególności P. jiroveci.

1. Wytyczne PTN AIDS 2022.

2. Park LR CT, Sigel K, Rodriguez-Barradas M. COVID-19 in the largest US HIV Cohort. AIDS 2020, 23 rd International AIDS Conference Virtual, 2020 July -6-10, 2020

3. Brown LB, Spinelli MA, Gandhi M. The interplay between HIV and COVID-19: summary of the data and responses to date. Curr Opin HIV AIDS. 2021 Jan;16(1):63-73. doi: 10.1097/COH.0000000000000659. PMID: 33186229; PMCID: PMC7735216.