Magnez, często pomijany w diagnostyce problemów z tarczycą, może mieć kluczowe znaczenie dla prawidłowego działania tego gruczołu. Niedobór tego pierwiastka wiązany jest z zaburzoną syntezą hormonów tarczycy oraz nasileniem objawów chorób autoimmunologicznych, takich jak Hashimoto.
Magnez uczestniczy w ponad 300 reakcjach enzymatycznych, w tym w konwersji tyroksyny (T4) do trójjodotyroniny (T3) – aktywnej formy hormonu tarczycy. Osoby z niskim poziomem magnezu mogą doświadczać pogorszenia metabolizmu, spadku energii, przewlekłego zmęczenia czy zwiększonej wrażliwości na stres – objawów, które pokrywają się z obrazem klinicznym niedoczynności tarczycy.
Co więcej, magnez wpływa na pracę układu nerwowego i odpornościowego, które są istotnie zaangażowane w przebieg autoimmunologicznych chorób tarczycy. Niedobór może także pogłębiać stan zapalny oraz zaburzać równowagę hormonalną.
Na co zwrócić uwagę?
Objawy sugerujące niedobór magnezu to m.in.: skurcze mięśni, bezsenność, kołatanie serca, bóle głowy, rozdrażnienie, uczucie niepokoju. W kontekście problemów z tarczycą warto oznaczyć poziom magnezu w surowicy oraz w razie potrzeby rozważyć suplementację w porozumieniu z lekarzem.
Diagnostyka:
Warto wykonać oznaczenie poziomu magnezu w surowicy, chociaż warto pamiętać, że wynik nie zawsze odzwierciedla realny stan zasobów tego pierwiastka w tkankach. Dodatkowo można wykonać badanie RBC magnesium (magnez w erytrocytach) lub oznaczyć poziom magnezu jonizowanego.
Wskazówki praktyczne:
Autor: Joanna Michalina Jurek, PhD
Piśmiennictwo:
