Chirurgia

Trudności w zakładaniu i usuwaniu drenu gastrostomijnego w przezskórnej endoskopowej gastrostomii u dzieci

dr hab. n. med. Ewa Matuszczak

Klinika Chirurgii i Urologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku

Adres do korespondencji:

dr hab. n. med. Ewa Matuszczak

Klinika Chirurgii i Urologii Dziecięcej,

Uniwersytet Medyczny w Białymstoku

ul. Waszyngtona 17, 15-274 Białystok

e-mail: ewamat@tlen.pl

  • Endoskopowa przezskórna gastrostomia jako metoda z wyboru ze względu na swoją prostotę i skuteczność u pacjentów, którzy nie tolerują karmienia doustnego i są zagrożeni niedożywieniem
  • Technika wykonania przezskórnej endoskopowej gastrostomii z podglądem laparoskopowym i technika usuwania drenu gastrostomijnego
  • Wskazania i przeciwwskazania do zastosowania endoskopowej przezskórnej gastrostomii oraz jej powikłania

Żywienie dożołądkowe przez zgłębnik gastrostomijny jest leczeniem z wyboru dla pacjentów, którzy nie tolerują karmienia doustnego i są zagrożeni niedożywieniem. Wykonanie metodą endoskopową przezskórnej gastrostomii (PEG – percutaneous endoscopic gastrostomy) jest obecnie uważane za metodę z wyboru ze względu na swoją prostotę i skuteczność. Aby zapobiec powikłaniom w trakcie zakładania PEG u dzieci po wcześniejszych operacjach jamy brzusznej i żołądka, wypracowano kilka metod weryfikacji anatomii żołądka i sąsiednich narządów. Jedną z tych metod jest zastosowanie podglądu laparoskopowego podczas zabiegu PEG (LAP-PEG – laparoscopic assisted PEG placement). Podgląd laparoskopowy zmniejsza ryzyko poważnych powikłań związanych z procedurą wprowadzenia drenu PEG u dzieci po wcześniejszej laparotomii. Ponadto ufiksowanie żołądka do przedniej ściany jamy brzusznej podczas LAP-PEG zapobiega miejscowej nieszczelności i powstaniu zapalenia otrzewnej. LAP-PEG należy uznać za metodę z wyboru u dzieci po wcześniejszych operacjach jamy brzusznej, a zwłaszcza żołądka.

Trudności w zakładaniu drenu PEG

Wprowadzenie

Żywienie przez gastrostomię jest postępowaniem z wyboru dla pacjentów z funkcjonującym przewodem pokarmowym, którzy nie tolerują karmienia doustnego i są zagrożeni niedożywieniem. Żywienie dojelitowe jest metodą preferowaną w stosunku do żywienia pozajelitowego, ponieważ żywienie parentralne wiąże się z wyższymi kosztami, nie zapewnia stymulacji jelitowej, co źle wpływa na barierę ochronną jelita, oraz naraża pacjenta na zakażenie cewnika naczyniowego i zakrzepicę naczynia żylnego1. Żywienie przez zgłębnik żołądkowy założony przez usta lub nos jest obarczone zwiększonym ryzykiem aspiracji treści pokarmowej, powstania owrzodzenia i krwawienia ze śluzówki przewodu pokarmowego, jest też mniej komfortowe dla pacjenta i jego opiekuna niż żywienie przez gastrostomię2.

Od czasu wprowadzenia przez Gauderera w 1980 r. PEG stała się popularną metodą żywienia enteralnego we wszystkich grupach wiekowych3. Podstawowym celem tej procedury jest poprawa odżywienia pacjenta. Dzieci i młodzież z zaburzeniami neurologicznym...

Do góry