Badania porównujące wartości sił niszczących dla wkładów z włókna szklanego i określające wpływ utraty zębiny korzeniowej związanej z poszerzeniem kanału korzeniowego na wytrzymałość odbudowy

Wstęp

Zęby leczone endodontycznie z rozległą utratą twardych tkanek wymagają odbudowy zrębu koronowego z uwzględnieniem zastosowania wkładu koronowo-korzeniowego. Głównym celem zastosowania wkładów jest odbudowa utraconej struktury koronowej części zęba. W tym celu dysponujemy szerokim asortymentem wkładów metalowych i bezmetalowych. Kluczowa w wyborze rodzaju wkładu jest możliwość ochrony pozostałych tkanek zęba w sposób, który pozwoli wzmocnić całą konstrukcję na działające siły w jamie ustnej. Obecnie, jeśli dysponujemy odpowiednią ilością tkanek zrębu koronowego, zaleca się stosowanie wkładów z włókna szklanego. Zbliżony moduł elastyczności tych wkładów do zębiny pozwala na równomierną dystrybucję i rozkład naprężeń w zębinie. Taki model rozkładu naprężeń zwiększa prawdopodobieństwo odcementowania wkładu zamiast złamania korzenia. Zastosowanie wkładów standardowych wymaga preparacji kanału korzeniowego, która umożliwi przyleganie sztyftu do zębiny na całej jego długości. Związana z tym utrata części zębiny korzeniowej może wpływać na wytrzymałość odbudowy. W badaniu porównano i oceniono wytrzymałość trzech różnej średnicy wkładów z włókna szklanego w celu oceny wytrzymałości odbudowanych zębów na siły działające wzdłuż osi długiej zęba.

Celem badania było porównanie wartości sił niszczących dla wkładów z włókna szklanego Rebilda Post oraz Fiber Post w trzech rozmiarach (odpowiednio: #1,2, #1,5, #2,0 oraz #1,2, #1,4, #1,6) i określenie wpływu utraty zębiny korzeniowej związanej z poszerzeniem kanału korzeniowego na wytrzymałość odbudowy.

Materiał i metody

W badaniach wykorzystano 35 usuniętych siekaczy przyśrodkowych górnych o długości korzenia wynoszącej 20-22 mm i średnicy 7-10 mm. Zęby przed rozpoczęciem badań przechowywano w wodzie destylowanej nie dłużej niż 24 godziny. Ścięto je na poziomie g...