Pacjent, który trafił do Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 2 PUM w Szczecinie (SPSK-2), został wcześniej poddany chemioterapii przedoperacyjnej – przeszedł cztery cykle w ciągu dwóch miesięcy. Chemioterapia poprawiła jego stan, jednak po jej zakończeniu podjęto decyzję o dalszym leczeniu – całkowitym usunięciu pęcherza razem z węzłami chłonnymi, prostatą oraz pęcherzykami nasiennymi.

– Całkowite wycięcie pęcherza moczowego, czyli cystektomia radykalna, to rutynowy sposób postępowania u chorych z rakiem pęcherza naciekającym błonę mięśniową. Oprócz samego narządu, węzłów chłonnych i pęcherzyków usuwa się także prostatę u mężczyzn, a u kobiet – macicę, przydatki i przednią ścianę pochwy – wyjaśnia prof. dr n. med. Marcin Słojewski, lekarz kierujący Kliniką Urologii i Onkologii Urologicznej Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 2 PUM w Szczecinie, urolog specjalizujący się w leczeniu nowotworów gruczołu krokowego, pęcherza moczowego, nerek i jąder.

Chorzy na raka pęcherza za późno leczeni

Nowotwór pęcherza moczowego atakuje głównie osoby starsze (największą zachorowalność obserwuje się u ludzi >70 r.ż.), jednak niepokojące zmiany występują już u osób >45 r.ż. Rak pęcherza moczowego jest drugim najczęstszym nowotworem układu moczowego i piątym, jeśli chodzi o przyczyny zgonów u mężczyzn. Kobiety zapadają na niego trzy razy rzadziej. Standardowym badaniem pomagającym wykryć chorobę jest USG pęcherza, które warto przeprowadzić w przypadku zauważenia niepokojących objawów, np. parcie na pęcherz przy jednoczesnej niemożności oddania moczu, ból przy jego oddawaniu albo krwiomocz, który jest podstawowym oraz bardzo niepokojącym objawem i powinien skłonić pacjenta do wizyty u lekarza specjalisty lub lekarza rodzinnego.