Mikroskopowe zapalenie jelita grubego czy IBS?

Przewlekła biegunka i ból brzucha to jedne z najczęstszych dolegliwości układu pokarmowego. Dwie choroby, które często są mylone ze sobą to mikroskopowe zapalenie jelita grubego (MZJG) oraz zespół jelita nadwrażliwego (IBS). Choć na pierwszy rzut oka mogą wyglądać podobnie, ich przyczyny, mechanizm powstawania i sposoby leczenia znacznie się różnią. 

MZJG – choroba zapalna jelit 

Mikroskopowe zapalenie jelita grubego to przewlekła, zapalna choroba jelit, której nie można wykryć standardową kolonoskopią. W badaniu endoskopowym błona śluzowa jelita wygląda zazwyczaj prawidłowo, dlatego kluczowe dla diagnozy jest badanie histopatologiczne wycinka jelita. 

MZJG objawia się przede wszystkim: 

• przewlekłą wodnistą biegunką, często bez krwi, 
• nagłą potrzebą wypróżnienia, 
• bólem i wzdęciem brzucha, 
• utratą masy ciała. 

Choroba częściej występuje u osób po 50. roku życia i może być wywołana przez przewlekłe stosowanie niektórych leków. 

IBS – zaburzenie czynnościowe, a nie zapalne 

Zespół jelita nadwrażliwego (IBS) to zaburzenie czynnościowe układu pokarmowego, które nie jest związane ze stanem zapalnym. Oznacza to, że nie dochodzi do widocznych zmian w jelitach, a objawy wynikają z nieprawidłowej pracy jelit. 

Typowe objawy IBS to: 

• nawracający ból brzucha, który zmniejsza się po wypróżnieniu, 
• biegunka, zaparcia lub ich naprzemienne występowanie, 
• wzdęcia i uczucie pełności, 

IBS często pojawia się u osób młodszych i może być związany ze stresem, dietą oraz zaburzeniami mikroflory jelitowej. 

Jak odróżnić MZJG od IBS? 

Podstawową różnicą jest to, że MZJG to choroba zapalna, a IBS to zaburzenie czynnościowe. Oznacza to, że w MZJG dochodzi do zmian w jelicie, które można wykryć w badaniu mikroskopowym. 

Jak wygląda leczenie? 

MZJG – często stosuje się leki przeciwzapalne, probiotyki oraz dietę eliminującą czynniki drażniące. W niektórych przypadkach konieczna jest zmiana leków przyjmowanych na inne schorzenia. 

IBS – leczenie koncentruje się na zmianie diety, redukcji stresu oraz stosowaniu leków regulujących pracę jelit. Często pomocna jest dieta low FODMAP, eliminująca fermentujące węglowodany, które mogą nasilać objawy. 

Jeśli masz objawy przewlekłej biegunki, warto skonsultować się z lekarzem i wykonać odpowiednie badania, aby postawić diagnozę i zastosować skuteczne leczenie. [link] 

Piśmiennictwo: 

Miehlke S, Guagnozzi D, Zabana Y, et al. European guidelines on microscopic colitis: United European Gastroenterology (UEG) and European Microscopic Colitis Group (EMCG) statements and recommendations. United European Gastroenterol J 2020:2050640620951905 

Marlicz W, Skonieczna-Żydecka K, Yung DE, et al. Endoscopic findings and colonic perforation in microscopic colitis: A systematic review. Dig Liver Dis 2017;49(10):1073-85 

Guagnozzi D, Arias Á, Lucendo AJ. Systematic review with meta-analysis: diagnostic overlap of microscopic colitis and functional bowel disorders. Aliment Pharmacol Ther 2016;43(8):851-62  

Drossman DA, Hasler WL. Rome IV-Functional GI Disorders: Disorders of Gut-Brain Interaction. Gastroenterology. 2016 May;150(6):1257-61. 

Pietrzak A, Skrzydło-Radomańska B, Mulak A, et al. Guidelines on the management of irritable bowel syndrome. Gastroenterology Review/Przegląd Gastroenterologiczny. 2018;13(4):259-288. doi:10.5114/pg.2018.78343.