Bezwzględne wskazania do hospitalizacji

Wskazania do hospitalizacji przy wzroście ciśnienia tętniczego

dr n. med. Piotr Jędrusik

Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Adres do korespondencji: dr n. med. Piotr Jędrusik, Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii WUM, Warszawa, e-mail: jedrusik@amwaw.edu.pl

W artykule podjęto próbę podsumowania dostępnych w piśmiennictwie rozważań na temat niewątpliwych oraz możliwych wskazań do hospitalizacji pacjentów, którzy trafiają do szpitalnej izby przyjęć z powodu wysokich wartości ciśnienia tętniczego.

Wprowadzenie

Z perspektywy lekarza szpitalnej izby przyjęć/oddziału ratunkowego, do którego trafia pacjent z wysokimi wartościami ciśnienia tętniczego, możemy mieć do czynienia z jedną z trzech sytuacji, które różnią się proponowanym postępowaniem ze względu na różnice rokowania w przypadku niezastosowania u pacjenta doraźnego leczenia.

Na największe ryzyko narażeni są pacjenci z nadciśnieniowym stanem nagłym (hypertensive emergency). Definiuje się go jako nagły wzrost ciśnienia tętniczego, który wiąże się z wystąpieniem ostrych powikłań narządowych stwarzających bezpośrednie zagrożenie życia. Tacy pacjenci wymagają hospitalizacji w warunkach intensywnego nadzoru i zwykle dożylnego podawania leków hipotensyjnych, aby uzyskać redukcję ciśnienia tętniczego w ciągu minut do kilku godzin. U pozostałych pacjentów w długotrwałej perspektywie również wskazane jest, rzecz jasna, uzyskanie odpowiedniej kontroli ciśnienia tętniczego, ale stopień pilności leczenia i szybkości, z jaką należy osiągnąć docelowe wartości ciśnienia, może być bardzo różny.

Nadciśnieniowe stany pilne (hypertensive urgency) obejmują sytuacje, w których także wskazana jest doraźna interwencja z powodu podwyższonych wartości ciśnienia, ale nie ma ostrych powikłań narządowych. Leczenie u tych chorych jest zasadniczo mniej agresywne, wskazane jest obniżenie ciśnienia zwykle w ciągu 24-48 godzin, zazwyczaj nie jest konieczne monitorowanie w warunkach intensywnego nadzoru, ale optymalne postępowanie może być bardzo zróżnicowane: większość pacjentów może być leczona doustnie, ale niektórzy mogą wymagać leczenia parenteralnego, u niektórych zasadna jest hospitalizacja, a innych można bezpiecznie odesłać z izby przyjęć do dalszego leczenia w trybie ambulatoryjnym.

Istnieje wreszcie dość duża grupa pacjentów z bezobjawowym ciężkim nadciśnieniem bez ostrych powikłań narządowych ani czynników ryzyka takich powikłań w krótkoterminowej perspektywie, u których szybkie obniżenie ciśnienia tętniczego nie jest potrzebne, a niekiedy może być nawet szkodliwe. U takich pacjentów wystarczającym postępowaniem może być odpowiednia modyfikacja przewlekle stosowanego leczenia hipotensyjnego (lub rozpoczęcie leczenia, jeżeli pacjent nie był wcześniej leczony), z obniżeniem ciśnienia tętniczego w ciągu kilku dni do tygodnia, a u osób szczególnie zagrożonych powikłaniami nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego – w ciągu nawet jeszcze dłuższego okresu.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Nadciśnieniowe stany nagłe

Niewątpliwym wskazaniem do hospitalizacji pacjenta z nadciśnieniem tętniczym jest nadciśnieniowy stan nagły (hypertensive emergency). Definiuje się go jako nagły wzrost ciśnienia tętniczego, [...]

Ocena kliniczna i diagnostyka u pacjentów z wysokimi wartościami ciśnienia tętniczego

W ustaleniu wskazań do hospitalizacji zasadnicze znaczenie ma samo rozpoznanie nadciśnieniowego stanu nagłego. Wstępna ocena opiera się na pełnych wywiadach i dokładnym badaniu [...]

Leczenie nadciśnieniowych stanów nagłych

Ponieważ nadciśnieniowy stan nagły jest zawsze wskazaniem do hospitalizacji, szczegółowe omówienie postępowania u takich pacjentów, w tym wyboru konkretnych leków w poszczególnych sytuacjach, wykracza [...]

Nadciśnieniowe stany pilne

Nadciśnieniowy stan pilny (hypertensive urgency) to sytuacja wymagająca szybkiej interwencji z powodu wysokich wartości ciśnienia tętniczego (zwykle SBP ≥180 mmHg i/lub DBP [...]

Postępowanie w nadciśnieniowych stanach pilnych

Doraźnym celem postępowania w nadciśnieniowych stanach pilnych jest obniżenie ciśnienia tętniczego, zwykle w ciągu 24-48 godzin.2 W tym celu stosuje się na ogół doraźnie [...]

Ciężkie bezobjawowe nadciśnienie

Optymalne początkowe postępowanie u pacjentów z ciężkim bezobjawowym nadciśnieniem nie zostało ustalone. Wyrażano pogląd, że w tej grupie obniżenie ciśnienia w ciągu godzin (czyli postępowanie [...]

Podsumowanie

Wśród pacjentów z wysokimi wartościami ciśnienia tętniczego w izbie przyjęć (SBP ≥180 mmHg i/lub DBP ≥110-120 mmHg) niewątpliwe (bezwzględne) wskazania do hospitalizacji występują [...]
Do góry