Egzamin z interny

Egzamin z interny 
Repetytorium nie tylko dla zdających

Py­ta­nia i ko­men­ta­rze opra­co­wał: lek. Prze­my­sław Ży­ciń­ski

Klinika Chorób Wewnętrznych, Autoimmunologicznych i Metabolicznych, Samodzielny Publiczny Centralny Szpital Kliniczny ŚUM, Katowice

Do­bre przy­go­to­wa­nie się do eg­za­mi­nu spe­cja­li­za­cyj­ne­go z tak ob­szer­ne­go dzia­łu me­dy­cy­ny, ja­kim są cho­ro­by we­wnętrz­ne, jest za­da­niem trud­nym. Na eg­za­mi­nach zda­rza­ją się py­ta­nia do­ty­czą­ce za­gad­nień, w przy­pad­ku któ­rych ko­niecz­na jest zna­jo­mość naj­now­szych pu­bli­ka­cji, gdyż wie­dza pod­ręcz­ni­ko­wa nie da­je pew­no­ści wy­bo­ru pra­wi­dło­wej od­po­wie­dzi. Waż­ne jest jed­nak nie tyl­ko przy­swa­ja­nie sta­le ak­tu­ali­zo­wa­nej wie­dzy, lecz tak­że umie­jęt­ność roz­wią­zy­wa­nia te­stów. Chcąc po­móc czy­tel­ni­kom w do­brym przy­go­to­wa­niu się do spraw­dzia­nu, co mie­siąc pu­bli­ku­je­my py­ta­nia te­sto­we, któ­rych for­ma jest bar­dzo zbli­żo­na do py­tań eg­za­mi­na­cyj­nych. Przy każ­dym z py­tań za­miesz­cza­my kon­sul­to­wa­ny przez wy­bit­ne­go spe­cja­li­stę opis, któ­ry po­wi­nien po­zwo­lić na zna­le­zie­nie pra­wi­dło­wej od­po­wie­dzi. Za­gad­nie­nia, do któ­rych uło­żo­ne są py­ta­nia, zo­sta­ły na­de­sła­ne przez czy­tel­ni­ków. Pro­po­zy­cje ko­lej­nych te­ma­tów, któ­re zda­niem Pań­stwa war­to za­mie­ścić w re­pe­ty­to­rium, pro­si­my nad­sy­łać na ad­res: re­pe­ty­to­rium@me­di­cal­-tri­bu­ne.pl

1. Bez­względ­nym prze­ciw­wska­za­niem do wy­ko­na­nia spi­ro­me­trycz­nej pró­by pro­wo­ka­cyj­nej jest:

☐1. Cią­ża

☐2. Nie­kon­tro­lo­wa­ne nad­ci­śnie­nie tęt­ni­cze

☐3. Za­wał ser­ca w cią­gu ostat­nich 3 mie­się­cy

☐4. Za­ka­że­nie ukła­du od­de­cho­we­go w cią­gu ostat­nich 4 ty­go­dni

☐5. Wszyst­kie po­wyż­sze


Prze­ciw­wska­za­nia do wy­ko­na­nia spi­ro­me­trycz­nej pró­by pro­wo­ka­cyj­nej dzie­li­my na bez­względ­ne i względ­ne. Do prze­ciw­wska­zań bez­względ­nych na­le­żą: nie­zdol­ność pa­cjen­ta do zro­zu­mie­nia pro­ce­du­ry ba­da­nia, cięż­ka ob­tu­ra­cja w spi­ro­me­trii pod­sta­wo­wej (FEV1 <1,2 l u osób do­ro­słych), tęt­niak oraz za­wał ser­ca lub in­cy­dent na­czy­nio­wo­-mó­zgo­wy w cią­gu ostat­nich 3 mie­się­cy. Prze­ciw­wska­za­nia względ­ne są na­stę­pu­ją­ce: umiar­ko­wa­na ob­tu­ra­cja (FEV1 <wn. – 3SD lub <wn. – 1,5 l u męż­czyzn i <wn. – 1,2 l u ko­biet), zna­czą­ca nad­re­ak­tyw­ność oskrze­li ujaw­nia­ją­ca się pod­czas spi­ro­me­trii, za­ka­że­nie ukła­du od­de­cho­we­go <2 ty­go­dnie przed ba­da­niem, nie­kon­tro­lo­wa­ne nad­ci­śnie­nie tęt­ni­cze, cią­ża, pa­dacz­ka wy­ma­ga­ją­ca sta­łe­go le­cze­nia far­ma­ko­lo­gicz­ne­go, nad­czyn­ność tar­czy­cy.


Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Je­rzy Ko­ziel­ski

2. Wskaż praw­dzi­we stwier­dze­nia do­ty­czą­ce tocz­nia po­le­ko­we­go:

A. Męż­czyź­ni cho­ru­ją 9-krot­nie rza­dziej niż ko­bie­ty

B. Naj­czę­ściej jest wy­wo­ły­wa­ny przez pro­ka­ina­mid

C. U więk­szo­ści cho­rych wy­stę­pu­ją prze­ciw­cia­ła an­ty­-dsD­NA

D. Stę­że­nie skła­do­wych C3 i C4 do­peł­nia­cza jest z re­gu­ły pra­wi­dło­we

E. Ob­ja­wy kli­nicz­ne ustę­pu­ją zwy­kle w cią­gu kil­ku dni po prze­rwa­niu po­da­wa­nia le­ku, któ­ry wy­wo­łał to­czeń


Wy­bierz ze­staw pra­wi­dło­wych od­po­wie­dzi:

☐1. BDE, ☐2. AC, ☐3. ABC­DE, ☐4. BE, ☐5. BCDE


To­czeń po­le­ko­wy jest wy­wo­ły­wa­nym przez nie­któ­re le­ki ze­spo­łem ob­ja­wów kli­nicz­nych przy­po­mi­na­ją­cych to­czeń ru­mie­nio­wa­ty ukła­do­wy (SLE). Cho­ro­ba wy­stę­pu­je z jed­na­ko­wą czę­sto­ścią u ko­biet i męż­czyzn. Le­kiem naj­czę­ściej wy­wo­łu­ją­cym to­czeń po­le­ko­wy jest pro­ka­ina­mid, któ­ry pro­wa­dzi do roz­wo­ju ob­ja­wów u oko­ło 30% pa­cjen­tów przyj­mu­ją­cych go przez po­nad rok. In­ny­mi pre­pa­ra­ta­mi mo­gą­cy­mi przy­czy­nić się do roz­wo­ju cho­ro­by są: hy­dra­la­zy­na i di­hy­dra­la­zy­na, pe­ni­cy­la­mi­na, me­tyl­do­pa, dil­tia­zem, izo­nia­zyd, mi­no­cy­kli­na, in­flik­sy­mab, eta­ner­cept, in­ter­fe­ron , chlor­pro­ma­zy­na i spo­ra­dycz­nie każ­dy in­ny lek lub zio­ło. Ob­ja­wy kli­nicz­ne cho­ro­by (ob­ja­wy ogól­ne, bó­le mię­śni i sta­wów, za­pa­le­nie błon su­ro­wi­czych) są z re­gu­ły ła­god­niej­sze niż w SLE. U po­nad 90% cho­rych stwier­dza się obec­ność prze­ciw­ciał prze­ciw­hi­sto­no­wych. Stę­że­nie skła­do­wych kom­ple­men­tu naj­czę­ściej nie od­bie­ga od nor­my, zaś prze­ciw­cia­ła an­ty­-dsD­NA są nie­obec­ne. W te­ra­pii scho­rze­nia za­le­ca­ne jest od­sta­wie­nie le­ku wy­wo­łu­ją­ce­go, co po­wo­du­je ustą­pie­nie ob­ja­wów w cią­gu kil­ku dni. Le­cze­nie nie­ste­ro­ido­wy­mi le­ka­mi prze­ciw­za­pal­ny­mi lub chlorochiną rzad­ko jest ko­niecz­ne.


Kon­sul­ta­cja: prof. dr hab. med. Wi­told Tłu­sto­cho­wicz

Do góry