Opis przypadku

Pacjentka w wieku 32 lat z wywiadami trądziku odwróconego (hidradenitis suppurativa) zgłosiła się na planowe ponowne cięcie cesarskie w 39 + 0 tygodniu ciąży. Poprzednie cięcie cesarskie wiązało się z 6-miesięczną rekonwalescencją z powodu zakażenia rany, które wymagało oczyszczenia chirurgicznego, długotrwałego leczenia rany terapią podciśnieniową (VAC – vacuum-assisted closure) oraz wielu kursów antybiotykoterapii.

Obecne cięcie cesarskie przebiegło bez powikłań i podjęto decyzję o empirycznym zastosowaniu VAC w postaci systemu Prevena na zamkniętą ranę chirurgiczną.

W ciągu pierwszych dni po operacji pacjentka uskarżała się na narastający ból w miejscu rany chirurgicznej. Ze względu na gorączkę i pogorszenie stanu ogólnego rozpoznano zapalenie endometrium i rozpoczęto podawanie 3 antybiotyków.

W 9 dniu po operacji rozejście się rany i niewydolność oddechowa spowodowały, że pacjentkę przyjęto na oddział intensywnej terapii. Dwukrotne płukanie rany brzucha nie poprawiło jej gojenia (ryc. 1). Wyniki wszystkich posiewów z rany były ujemne, a w badaniu mikroskopowym nie stwierdzono obecności bakterii, a jedynie dużą liczbę granulocytów obojętnochłonnych. Przeprowadzono diagnostykę w kierunku chorób autoimmunologicznych, ale nie rozpoznano żadnej z nich.

Omówienie

Piodermia zgorzelinowa (PG – pyoderma gangrenosum) jest rzadką, przewlekłą, nawracającą wrzodziejącą chorobą skóry. Zapadalność na PG wynosi 3-10 na 1 mln w populacji ogólnej¹. Choroba ta często jest błędnie brana za zakażenie ze względu na powstające nasilone rany i znaczne wytwarzanie ropy. Wielokrotnie uzyskiwane ujemne wyniki posiewów w połączeniu z brakiem odpowiedzi na standardową pielęgnację ran i antybiotykoterapię powinny skłonić do uwzględnienia tej jednostki w diagnostyce różnicowej. Klasycznym, ale nie patognomonicznym, objawem klinicznym PG jest wywinięty, siny lub fioletowy podminowany brzeg rany. W rezultacie badanie histopatologiczne często ułatwia ustalenie tego rozpoznania. W opisanym przypadku tkankę uzyskaną podczas płukania zabarwiono standardowo hematoksyliną i eozyną, stwierdzając gęsty naciek z granulocytów obojętnochłonnych i brak bakterii.