Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy,

Jedną z częstszych decyzji, jaką podejmujemy na podstawie badania echokardiograficznego, jest ta o leczeniu operacyjnym wady zastawkowej. Kryteria kwalifikacji ulegają w tym zakresie niewielkim zmianom i warto je śledzić, by leczenie kardiochirurgiczne było przeprowadzone w optymalnym czasie w przebiegu choroby. Grupa ekspertów europejskich towarzystw kardiologicznych opracowała niedawno nowe wytyczne, mające pomóc lekarzom praktykom w podejmowaniu decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do bezobjawowych chorych ze stwierdzaną ciężką wadą zastawkową. Przypadek jednego z takich chorych prezentuje bieżąca Echoporada. W diagnostyce wady serca, często złożonej, ze współistniejącą wadą innej zastawki lub z chorobą aorty, trzeba wziąć pod uwagę kilka elementów i charakteryzując je, decydować o korekcji chirurgicznej lub nie podejmować takiego leczenia, uznając, że jest na nie za wcześnie. Echoszarada w bieżącym numerze również odnosi się do wady zastawkowej i również dotyka problemu kwalifikacji do leczenia interwencyjnego. Proszę spróbować odgadnąć ukryte w obrazach patologie.
Życzę ciekawej lektury!

Mirosław Kowalski

Dane kliniczne:

Mężczyzna, l. 36, mierzący 200 cm i ważący 90 kg (powierzchnia ciała 2,24 m2), pozostawał pod obserwacją z powodu dwupłatkowej zastawki aortalnej i towarzyszącej tej wadzie niedomykalności aortalnej. Pacjent przez wiele ostatnich lat czuł się dobr...