Migotanie przedsionków a ryzyko chorób układu krążenia i zgonu u kobiet

Wyniki metaanalizy badań kohortowych wskazują, że migotanie przedsionków jest silniejszym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia (CVD), choroby niedokrwiennej serca, niewydolności serca i zgonu u kobiet niż u mężczyzn. Zdaniem autorów te wyniki potwierdzają słuszność niedawnego zalecenia American Heart Association, aby opracować oddzielną skalę ryzyka udaru u kobiet.

Metaanaliza opublikowana w czasopiśmie „BMJ” objęła badania kohortowe opublikowane od 1966 do marca 2015 roku, w których uczestniczyło co najmniej 50 uczestników z migotaniem przedsionków i 50 uczestników bez migotania przedsionków. W badaniach przedstawiono dane na temat zależności między migotaniem przedsionków a umieralnością ogólną, umieralnością z powodu CVD i występowaniem udarów mózgu, incydentów sercowych i niewydolności serca w zależności od płci. Kryteria te spełniło 30 badań obejmujących prawie 4,4 miliona osób, z których u ponad 66 000 występowało migotanie przedsionków.

Migotanie przedsionków wiązało się w sumie z większym ryzykiem zgonu z dowolnej przyczyny u kobiet, a także istotnie większym ryzykiem udaru mózgu, zgonu z powodu CVD, incydentu sercowego i niewydolności serca. Przeprowadzono również siedem analiz czułości, których wyniki były zasadniczo zgodne.

Autorzy podali, że uwzględnili tylko badania oceniające wpływ migotania przedsionków na ryzyko CVD i zgonu oddzielnie u mężczyzn i kobiet, w których ryzyko szacowano z uwzględnieniem wielu innych znanych czynników ryzyka i które obejmowały co najmniej 100 uczestników obserwowanych przez 6 miesięcy.

W pracy przyznano również, że na uzyskane wyniki „mógł wpłynąć błąd publikacji, ponieważ badania, w których wykryto interakcję między migotaniem przedsionków a ryzykiem zgonu i CVD w zależności od płci, mogły mieć większą szansę na publikację”. Jak stwierdzili autorzy, nieuwzględnione czynniki zakłócające, które mogły być różne u mężczyzn i kobiet, również mogły wpłynąć na zaobserwowane między płciami różnice związku migotania przedsionków i ryzyka zgonu oraz CVD.

Aplikacja ułatwia przewidywanie porodu przedwczesnego

Badacze z Kings College w Londynie opracowali aplikację, która łączy różne czynniki ryzyka, w tym oznaczenia fibronektyny płodowej i długość szyjki macicy, w celu przewidywania ryzyka spontanicznego porodu przedwczesnego u kobiet bez objawów z grupy dużego ryzyka. W pracy opublikowanej w czasopiśmie „Ultrasound in Obstetrics and Gynecology” autorzy donieśli, że wykazano nie tylko dokładność algorytmu, który został wykorzystany w aplikacji QUiPP, ale również dokonano jego walidacji w odniesieniu do porodu przedwczesnego w pięciu momentach ciąży.