Hipomineralizacja trzonowcowo-siekaczowa (MIH − molar incisor hypomineralization) to jakościowy defekt rozwoju szkliwa, który dotyczy co najmniej jednego pierwszego stałego zęba trzonowego i często zębów siecznych. Jeśli hipomineralizacja obejmuje tylko pierwsze zęby trzonowe, bez objęcia wadą zębów siecznych, w piśmiennictwie można znaleźć również nazwę hipomineralizacja trzonowcowa (MH − molar hipomineralization). Etiologia tego schorzenia nie jest dokładnie poznana, jednak przyjmuje się, że jego pojawienie się to efekt współdziałania czynników genetycznych, wpływów środowiskowych i takich czynników systemowych jak choroby dróg oddechowych, choroby wirusowe bądź stosowanie antybiotyków w pierwszych trzech latach życia.