Jak każda przewlekła choroba ogólnoustrojowa, łuszczyca poważnie wpływa na jakość życia pacjentów i wiadomo, że zwiększa znacząco ryzyko rozwoju depresji w porównaniu z osobami bez łuszczycy. Leczeniem pierwszego rzutu u większości chorych z zaburzeniami depresyjnymi jest terapia farmakologiczna lekami przeciwdepresyjnymi oraz terapia poznawczo-behawioralna. Wykazano, że leki przeciwłuszczycowe mogą również poprawiać nastrój u tych pacjentów. Metaanalizy wskazują, że leki biologiczne nie tylko redukują skórne objawy choroby, lecz także zmniejszają objawy depresyjne. Bez jednoznacznej odpowiedzi pozostaje pytanie, czy konkretne grupy leków stosowanych w leczeniu łuszczycy skuteczniej redukują objawy depresji. Istnieją doniesienia, że to leki biologiczne wykazują lepszy efekt przeciwdepresyjny w porównaniu z terapiami doustnymi (również w innych przewlekłych chorobach skóry).