Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła zapalna choroba skóry, która dotyka do 10% dorosłych i 20% dzieci w krajach rozwiniętych. AZS negatywnie oddziałuje na jakość życia związaną ze zdrowiem (HRQoL – health related quality of life) – dotyczy to zarówno pacjentów, jak i ich opiekunów/rodzin. Większe nasilenie choroby ma związek z gorszą HRQoL. Ze względu na złożoną patofizjologię AZS w wytycznych zaleca się stosowanie emolientów, miejscowych glikokortykosteroidów i inhibitorów kalcyneuryny, które można wykorzystywać w połączeniu z innymi metodami leczenia, takimi jak fototerapia. Ostatecznym celem leczenia jest naprawa i utrzymanie bariery skórnej, zmniejszenie uczucia świądu i pieczenia oraz zapobieganie nawrotom. Pomimo licznych dostępnych metod terapeutycznych nadal istnieje niezaspokojone zapotrzebowanie na bezpieczne i skuteczne terapie, które poprawiłyby długoterminowe kontrolowanie przebiegu choroby.