Za neoplazję płaskonabłonkową uznaje się rogowacenie słoneczne, raka płaskonabłonkowego in situ/chorobę Bowena oraz inwazyjnego raka płaskonabłonkowego/raka kolczystokomórkowego (SCC – squamous cell carcinoma). Niezależnie od rodzaju wywodzi się ona z keratynocytów naskórka. Zarówno rogowacenie słoneczne, jak i choroba Bowena są ograniczone do naskórka i nie stanowią istotnego zagrożenia dla chorego, natomiast inwazyjny SCC wiąże się z ryzykiem przerzutów, na co najbardziej narażeni są pacjenci z obniżoną odpornością. W związku z tym leczenie tych zmian znacznie się od siebie różni: ogniska rogowacenia słonecznego i chorobę Bowena można leczyć zachowawczo, stosując metody nieinwazyjne, takie jak krioterapia, laseroterapia, podawanie leków miejscowo, natomiast inwazyjny SCC wymaga wycięcia chirurgicznego.

U pacjentów nierzadko występuje jednocześnie wiele różnych zmian skórnych, w związku z czym wczesna diagnoza inwazyjnej formy SCC bywa utrudniona. Refleksyjna mikroskopia konfokalna (RCM – reflectance confocal microscopy) może pomóc w różnicowaniu neoplazji płaskonabłonkowej od raka podstawnokomórkowego (BCC – basal cell carcinoma), a także od innych łagodnych zmian (np. często występującego rogowacenia łojotokowego).

Ponieważ RCM jest nieinwazyjną metodą obrazowania skóry, która pozwala uwidocznić tkanki z taką rozdzielczością, jaką można uzyskać w badaniu histopatologicznym, jest uznawana za metodę uzupełniającą badanie dermoskopowe.

Charakterystyka raka płaskonabłonkowego skóry

SCC jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych skóry. Najważniejszym czynnikiem ryzyka jego rozwoju jest przewlekła ekspozycja na promieniowanie UV, wskazuje się również na istotne znaczenie immunosupresji, jasnej karnacji (typ I-III wg Fit...