MT: Czym różni się urządzenie Smart/Optimizer od stymulatora serca i kardiowertera-defibrylatora?

Dr Dariusz Jagielski: Smart/Optimizer ma za zadanie poprawić kurczliwość mięśnia sercowego (ang. CCM – cardiac contractility modulation). Ale to nie jest stymulator, który pomaga w pracy zbyt wolno bijącego serca, czyli np. jeśli mamy do czynienia z bradykardią, gdy serce wykonuje 30 uderzeń na minutę. W takim przypadku lekarz decyduje się na wszczepienie standardowego stymulatora serca. Kiedy pacjent ma np. blok trzeciego stopnia, a więc nie przewodzą się impulsy między przedsionkami a komorami, wtedy również serce bije bardzo wolno i trzeba wszczepić stymulator. Smart/Optimizer nie pełni takich funkcji – terapia CCM jest oparta na zupełnie innej koncepcji. On stymuluje serce do działania w okresie refrakcji bezwzględnej, czyli impuls pojawia się w środku skurczu mięśnia sercowego – nie pobudza go do skurczu, który już trwa w sposób spontaniczny albo wyzwolony poprzez inne wszczepione u pacjenta urządzenie. Smart modyfikuje mechanizmy, które odpowiadają za prawidłową gospodarkę wapniem na poziomie komórkowym. Dzięki temu, kiedy dochodzi do skurczu serca, jest on silniejszy. Krótko mówiąc: terapia CCM poprawia kurczliwość serca – liczy się siła skurczu, a nie jego częstotliwość.

Kardiowerter-defibrylator jest przeciętnie cztery razy większy od stymulatora. Smart natomiast jest wyraźnie mniejszy od kardiowertera, ale trochę większy od stymulatora, bo energia, którą dostarcza w środku skurczu mięśnia sercowego, jest znacznie większa niż ta, którą emituje przeciętny impuls stymulatorowy.

MT: Czy Smart potrafi współpracować z pozostałymi wszczepionymi u pacjenta urządzeniami?

D.J.: Smart nie wchodzi w kompetencje wymienionych urządzeń, ale jest z nimi kompatybilny. Może być taka sytuacja, że pacjent ma już wszczepiony kardiowerter-defibrylator, ponieważ wcześniej został zakwalifikowany do leczenia w ramach profilaktyki...

MT: Dla których pacjentów jest przeznaczona terapia CCM?