Pomiary biomechaniczne zaliczamy do testów instrumentalnych. A więc są to testy czynnościowe, które wykonuje się za pomocą instrumentów pomiarowych. Uzyskane wyniki są oceną ilościową wyrażoną w jednostkach systemu SI. Cechują się obiektywizmem, powtarzalnością i funkcjonalnością, co stanowi ich duży atut.

Taktyka postępowania a pomiary

Na taktykę postępowania fizjoterapeutycznego składają się cztery elementy:

1. diagnoza,

2. prognoza,

3. ordynacja,

4. kontrola uzyskiwanych wyników.

W codziennej praktyce fizjoterapeutycznej każdy z nich napotyka trudności, które wynikają z braku obiektywnych metod oceny pacjenta. Ich rozwiązaniem wydaje się zastosowanie pomiarów biomechanicznych.

Na etapie diagnozy pomiary biomechaniczne wchodzą w zakres diagnostyki funkcjonalnej. Pozwalają one na obiektywną i ilościową ocenę narządu ruchu w zakresie realizacji poszczególnych funkcji. Dzięki temu, że uzyskane wyniki są ilościowe, mogą być odnoszone do wartości normatywnych, które są ustalone na dużej populacji zdrowych osób. To pozwala na dokonanie szczegółowej analizy poszczególnych elementów danego zadania ruchowego (np. poszczególne fazy chodu), znalezienie „słabych ogniw” w narządzie ruchu oraz na dokładne określenie stopnia dysfunkcji funkcjonalnej i jej konsekwencji. Daje to również możliwość dostrzeżenia zaburzeń, które nie są widoczne podczas typowego badania przedmiotowego. Istotne jest również to, że taka ocena jest pozbawiona błędów ze względu na subiektywność terapeuty lub brak jego doświadczenia. W następstwie powyższego istnieje również możliwość lepszego zdefiniowania celów fizjoterapii. Ponadto literatura opisuje wiele zależności między wynikami pomiarów biomechanicznych a innymi elementami diagnostyki, np. obrazowej, co pozwala znacząco wzbogacić ocenę pacjenta.

Dzięki zastosowaniu pomiarów biomechanicznych na etapie diagnozy i dokładniejszemu rozpoznaniu dysfunkcji funkcjonalnych istnieje możliwość postawienia lepszej prognozy. Ponadto możliwe jest gromadzenie wyników badań większej liczby pacjentów, co pozwala na prowadzenie długofalowych obserwacji w tym zakresie i doskonalenie tego etapu postępowania fizjoterapeutycznego.