Egzamin z interny
Egzamin z interny
repetytorium nie tylko dla zdających
Pytania i komentarze opracował: lek. Przemysław Życiński
Dobre przygotowanie się do egzaminu specjalizacyjnego z tak obszernego działu medycyny, jakim są choroby wewnętrzne, jest zadaniem trudnym. Na egzaminach zdarzają się pytania dotyczące zagadnień, w przypadku których konieczna jest znajomość najnowszych publikacji, gdyż wiedza podręcznikowa nie daje pewności wyboru prawidłowej odpowiedzi. Ważne jest jednak nie tylko przyswajanie stale aktualizowanej wiedzy, lecz także umiejętność rozwiązywania testów. Chcąc pomóc czytelnikom w dobrym przygotowaniu się do sprawdzianu, co miesiąc publikujemy pytania testowe, których forma jest bardzo zbliżona do pytań egzaminacyjnych. Przy każdym z pytań zamieszczamy konsultowany przez wybitnego specjalistę opis, który powinien pozwolić na znalezienie prawidłowej odpowiedzi. Zagadnienia, do których ułożone są pytania, zostały nadesłane przez czytelników. Propozycje kolejnych tematów, które zdaniem Państwa warto zamieścić w repetytorium, prosimy nadsyłać na adres: repetytorium@medical-tribune.pl
1. W diagnostyce ostrego zapalenia uchyłków jelita grubego badaniem z wyboru jest:
1. USG jamy brzusznej
2. Kolonoskopia
3. Tomografia komputerowa jamy brzusznej i miednicy mniejszej
4. Wlew doodbytniczy metodą podwójnego kontrastu
5. Żadne z wymienionych
Obecność uchyłków jelita grubego można stwierdzić w badaniu radiologicznym lub endoskopowym. Dwukontrastowy wlew doodbytniczy jest pod tym względem badaniem bardziej czułym od kolonoskopii. Nie jest badaniem zalecanym podczas ostrego zapalenia, ale do rozpoznania uchyłków można rozważyć badanie z użyciem kontrastu rozpuszczalnego w wodzie. W celu zróżnicowania ostrego zapalenia uchyłków i guza możliwe jest ostrożne wykonanie sigmoidoskopii. Kolonoskopia jest przeciwwskazana z uwagi na związane z nią wysokie ryzyko powikłań, zwłaszcza perforacji. Najważniejszym badaniem obrazowym w rozpoznawaniu ostrego zapalenia uchyłków jelita grubego i jego powikłań jest tomografia komputerowa jamy brzusznej i miednicy mniejszej. Umożliwia ona uwidocznienie pogrubienia ściany okrężnicy, stwierdzenie zapalenia okołouchyłkowego i przetok oraz wykrycie ropnia. Badanie USG jamy brzusznej może być przydatne do identyfikacji i drenażu zbiorników płynu sąsiadujących z okrężnicą.
Konsultacja: prof. dr hab. med. Andrzej Dąbrowski
2. Które z poniższych zmian skórnych są objawami patognomonicznymi zapalenia skórno-mięśniowego?
A. Rumień bocznej powierzchni ud i bioder
B. Grudki Gottrona
C. Rumień dekoltu w kształcie litery V
D. Siność siatkowata
E. Rumień heliotropowy
Wybierz zestaw prawidłowych odpowiedzi:
1. BCD, 2. ABCE, 3. BE, 4. ABD, 5. CDE
W zapaleniu skórno-mięśniowym obserwuje się wokół oczu charakterystyczny rumień o fiołkowym zabarwieniu w kształcie okularów (tzw. heliotrop), który niekiedy współwystępuje z obrzękiem powiek, rumień dekoltu w kształcie litery V, rumień karku i barków (objaw szala), rumień bocznej powierzchni ud i bioder (objaw Holstera lub kabury) i linijny rumień wyprostnych części kończyn. Częstym i typowym objawem są tzw. grudki Gottrona, czyli fioletowo-ciemnoczerwone grudki z przerostem naskórka, zlokalizowane po wyprostnej stronie stawów rąk oraz stawów łokciowych i kolanowych. W tej samej lokalizacji występuje objaw Gottrona, czyli zmiany plamisto-rumieniowe. Czasami można stwierdzić nadmierne rogowacenie wałów paznokciowych (objaw Keininga) oraz pogrubienie, łuszczenie i pękanie skóry na opuszkach palców i dłoniowej powierzchni rąk (tzw. ręce mechanika). Do rzadziej występujących zmian skórnych należą: siność siatkowata, zmiany pęcherzowe, erytrodermia i nabyta rybia łuska. Jedynie grudki i objaw Gottrona oraz rumień heliotropowy są patognomoniczne dla tej choroby.
Konsultacja: prof. dr hab. med. Witold Tłustochowicz