Przypadek kliniczny

Cykl „Przypadek kliniczny” koordynowany jest przez prof. dr. hab. n. med. Michała Myśliwca, Klinika Nefrologii i Transplantologii UM w Białymstoku

Zmiany morfologiczne ciała modzelowatego u pacjenta z pierwszym epizodem psychotycznym

dr n. med. Agnieszka Kułak-Bejda

mgr Magdalena Lech

dr hab. n. med. Napoleon Waszkiewicz

Klinika Psychiatrii, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku

Adres do korespondencji: dr hab. n. med. Napoleon Waszkiewicz, Klinika Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, pl. Brodowicza 1, 16-070 Choroszcz, e-mail: napwas@wp.pl

Opis przypadku

31-letni mężczyzna z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, dotychczas niehospitalizowany i nieleczony psychiatrycznie, został skierowany do kliniki psychiatrii z powodu utrzymującej się od ok. dwóch miesięcy zmiany zachowania i pojawienia się objawów psychotycznych w postaci halucynacji słuchowych (głosów komentujących).

Z relacji zespołu pogotowia ratunkowego, który przywiózł pacjenta, wynikało, że doznawał on znacznego lęku, zamknął się w pokoju, zgłaszał myśli rezygnacyjne oraz twierdził, że „słyszy głosy, które o nim mówią”. W momencie przyjęcia mężczyzna był w stanie ogólnym dobrym – prawidłowo zorientowany auto- i allopsychicznie; obserwowano wyrównany napęd psychoruchowy i obniżony nastrój. Potwierdzał obecność myśli rezygnacyjnych i halucynacji słuchowych. Wyniki zleconych badań laboratoryjnych pozostawały w normie.

Ze względu na niejasny charakter zaburzeń wykonano MR mózgu w sekwencji SE. Obrazy T1-, T2-zależne i FLAIR oraz T1-zależne w GAD w trzech płaszczyznach wykazały m.in. (ryc. 1):

  • zanik korowy z poszerzeniem przestrzeni płynowych przymózgowych
  • asymetrię szerokości rogów skroniowych komór bocznych z przewagą strony prawej
  • nieprawidłową budowę ciała modzelowatego, nie do końca wykształcone kolano oraz brak dziobu ciała modzelowatego.


W piśmiennictwie pojawiły się ostatnio doniesienia na temat zależności między anomaliami w ciele modzelowatym a schizofrenią.1-3 Opisano możliwość wystąpienia endogennej psychozy w przypadku wad rozwojowych ciała modzelowatego.4 Diagnostyka miała na celu wyjaśnienie możliwej etiopatogenezy stanu psychicznego pacjenta.

1. Z jaką częstością występują wady ciała modzelowatego?

a. W badaniach radiologicznych wady ciała modzelowatego wykrywane są u ok. 0,3% badanych

b. Szacuje się, że częstość występowania wad ciała modzelowatego wynosi 1/10

c. Szacuje się, że częstość występowania wad ciała modzelowatego wynosi 1/100

d. Szacuje się, że częstość występowania wad ciała modzelowatego wynosi 1/1000

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

1. Z jaką częstością występują wady ciała modzelowatego?

a. W badaniach radiologicznych wady ciała modzelowatego wykrywane są u ok. 0,3% badanych

2. Jakie powinno być dalsze postępowanie w diagnostyce pacjenta hospitalizowanego psychiatrycznie po raz pierwszy?

a. Wymagana jest jedynie obserwacja psychiatryczna na oddziale

3. Jak powinno wyglądać leczenie pacjenta mającego objawy wytwórcze?

a. Wskazana jest farmakoterapia lekami z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI – selective serotonin reuptake inhibitors)

Do góry