Codziennie zdajesz egzamin z medycyny

Stomatologia

lek. dent. Natalia Kaczorowska1
dr n. med. Kamil Kaczorowski2

1 Katedra Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

2 Szpital Kalmedica w Kaliszu

Adres do korespondencji:

lek. dent. Natalia Kaczorowska

ul. 3 Maja 17/10, 62-800 Kalisz

1. Kobieta w wieku 45 lat zgłasza występowanie bólu głowy minimum 2 razy w tygodniu, szczególnie nasilone w godzinach porannych. Zdarza się, że ból promieniuje do szyi. Ponadto uskarża się na występowanie „zmęczenia mięśni twarzy”, które również odczuwa przede wszystkim rano. W wywiadzie odnotowano: szum w uszach, bruksizm i ścieranie zębów.

Powyższe objawy mogą być przyczyną występowania:

a. Dyskopatii szyjnej

b. Złamania wyrostka kłykciowego żuchwy

c. Dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych

d. Zębopochodnego zapalenia zatok

e. Neuralgii nerwu trójdzielnego

Komentarz

Poza wyżej wymienionymi objawami w dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych mogą występować m.in.: trzaski, trzeszczenia, dyskomfort lub ból podczas żucia pokarmów, bolesność samoistna lub przy badaniu palpacyjnym mięśni żucia, ścieranie zębów, pękanie szkliwa, niszczenie uzupełnień protetycznych, ograniczona możliwość otwierania ust. Należy przeprowadzić pełną diagnostykę, która obejmuje: wywiad, badanie palpacyjne stawów skroniowo-żuchwowych oraz badanie radiologiczne, a także rejestrację ruchów żuchwy, zastosowanie łuku twarzowego i artykulatora. Warto zwrócić uwagę na występowanie wady zgryzu, braków zębowych, przeciążeń mięśniowych – zgrzytanie i zaciskanie zębów, wady postawy i schorzenia pourazowe, a także zapytać pacjenta, czy w ostatnim czasie nie występowały silne czynniki stresogenne, ponieważ są to najczęstsze przyczyny dolegliwości. Po określeniu przyczyny występowania dysfunkcji możliwe jest rozpoczęcie leczenia. Najczęściej w pierwszym etapie stosuje się szyny terapeutyczne. Druga faza leczenia to w zależności od potrzeb: korekta wady zgryzu, odbudowa braków zębowych, korekta kształtu wybranych zębów, dostosowanie wypełnień lub modyfikacja ich wysokości.

2. Pacjent, 16 lat, czekając na wizytę u lekarza, potknął się i przewrócił. W efekcie doszło do wybicia górnego prawego siekacza, widoczne było krwawienie z jamy ustnej, ciągłość tkanek została zachowana. Pacjent zgłasza ból w okolicy wybitego zęba, poza tym nie odczuwa innych dolegliwości.

Prawidłowe postępowanie w opisanej sytuacji to:

a. Zatamowanie krwawienia, zabezpieczenie wybitego zęba poprzez podniesienie za jego koronę, przemywanie przez ok. 10 sekund pod bieżącą wodą, umiejscowienie zęba w zębodole zgodnie z położeniem zęba sąsiedniego, poproszenie pacjenta o zagryzienie...

Do góry