Farmakoterapia
Miejsce lacydypiny w terapii nadciśnienia tętniczego
lek. Jan W. Pęksa
- Mechanizm działania lacydypiny i wskazania do jej stosowania
- Zasady prowadzenia farmakoterapii z wykorzystaniem lacydypiny (dawkowanie, interakcje z innymi lekami, działania niepożądane)
- Skuteczność lacydypiny w porównaniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi
Nadciśnienie tętnicze jest najważniejszym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Co istotne, wysokość rejestrowanych ciśnień jest dodatnio skorelowana z zapadalnością zarówno na chorobę niedokrwienną serca, udary mózgu, choroby tętnic obwodowych, jak i niewydolność nerek1-3. Nadciśnienie tętnicze w polskiej populacji występuje bardzo często, a dodatkowo w dużych badaniach wykazano wzrost jego rozpowszechnienia w ostatnich latach. W Wieloośrodkowym Ogólnopolskim Badaniu Stanu Zdrowia Ludności (WOBASZ) przeprowadzonym w Polsce w latach 2003-05 w populacji 13 545 losowo wybranych osób w wieku 20-74 lat stwierdzono, że częstość występowania nadciśnienia wynosiła ok. 36% w całej badanej grupie i była wyższa u mężczyzn niż wśród kobiet4. W drugiej edycji badania (WOBASZ II, lata 2013-14, n = 6163, wiek 19-99 lat), do którego również losowo kwalifikowano osoby z populacji ogólnej, częstość występowania nadciśnienia wyniosła 45% w całej próbie. Ta wyraźna tendencja (większa częstość występowania nadciśnienia tętniczego wśród badanych w latach 2013-14 vs 2003-05) utrzymała się także po standaryzacji częstości występowania nadciśnienia związanej z wiekiem badanych osób5,6.
Postępowanie w przypadku nadciśnienia tętniczego jest opisane w aktualnych wytycznych European Society of Hypertension (ESH) z 2018 r. i opartych na nich w dużej mierze zaleceniach Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) z 2019 r. W terapii hipotensyjnej stosowane są w pierwszej kolejności substancje z 5 podstawowych grup leków:
- diuretyki tiazydowe/tiazydopodobne
- β-adrenolityki
- antagoniści kanałów wapniowych
- inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI – angiotensin-converting enzyme inhibitors)
- antagoniści receptora angiotensyny II (ARB – angiotensin receptor blockers).
Leki z tych grup mają udowodniony korzystny wpływ na rokowanie pacjentów, mogą być stosowane w terapii skojarzonej oraz włączane w określonych sytuacjach w monoterapii1,2. Do antagonistów kanałów wapniowych zaliczane są pochodne niedihydropirydyno...
