Urologia
Zapobieganie nawracającym zakażeniom dolnego odcinka układu moczowego
dr n. med. Tomasz Syryło
- Nawracające ZUM można rozpoznać w przypadku występowania ≥2 epizodów zakażenia w ciągu 6 miesięcy lub ≥3 zakażeń w ciągu roku
- W diagnostyce różnicowej objawów dyzurycznych u młodych kobiet należy uwzględnić zapalenie cewki moczowej o innej etiologii (Ureaplasma, Mycoplasma, Neisseria) i zapalenie pochwy o etiologii Trichomonas vaginalis
- Prewencja nawracających ZUM obejmuje zarówno modyfikacje behawioralne, jak i stosowanie farmakoterapii
W stanie zdrowia drogi moczowe są jałowe, z wyjątkiem dalszego odcinka cewki moczowej, w której zazwyczaj bytują bakterie saprofityczne zapobiegające kolonizacji tego miejsca przez bakterie uropatogenne. Zakażenie układu moczowego (ZUM) jest to obecność drobnoustrojów w drogach moczowych powyżej zwieracza cewki moczowej. Obok zakażeń układu oddechowego ZUM stanowi istotny problem kliniczny z uwagi na częstość występowania i związaną z nim zachorowalność zarówno w opiece szpitalnej, jak i ambulatoryjnej. Według różnych statystyk infekcje układu moczowego powodują około 20% wszystkich zakażeń pozaszpitalnych oraz blisko 40% w warunkach szpitalnych. W krajach Unii Europejskiej około 15% antybiotyków jest przepisywanych w związku z potwierdzeniem lub podejrzeniem ZUM.
Podział ZUM
Koncepcje podziału ZUM są różne. Ze względu na uwarunkowania anatomiczne zakażenia górnego odcinka dróg moczowych obejmują nerki, a dolnego odcinka – pęcherz moczowy oraz cewkę moczową. Klinicznie wyróżnia się następujące zasadnicze postaci ZUM:
