Precyzyjna kapsulotomia pulsacyjna/Zepto

System kapsulotomii Zepto wykorzystuje wysoce skoncentrowane, szybkie, wielopulsowe, niskoenergetyczne rozładowanie, które zapewnia powtarzalną, precyzyjnie zautomatyzowaną i niedrogą technologię wykonywania CCC. Precyzyjną kapsulotomię pulsacyjną (PPC) wykonuje się za pomocą urządzenia z miękką składaną końcówką i okrągłym elementem tnącym z nitinolu, które jest podłączone do konsoli kontrolnej. System PPC zapewnia krótką serię szybkich impulsów elektrycznych w ciągu 4 ms, co zapobiega rozpraszaniu ciepła poza pierścień z nitynolu. Chang i wsp. dowiedli, że PPC jest równie bezpieczna jak ręczna kapsuloreksja²⁵.

CAPSULaser

Urządzenie CAPSULaser (Excel-Lens) to ciągły laser przymocowany pod mikroskopem chirurgicznym, podłączony do niewielkiej konsoli. Metoda z użyciem tego lasera jest podobna do techniki kapsulotomii laserowej femtosekundowej bez potrzeby dokowania. Technika ta wymaga wybarwienia przedniej kapsułki błękitem trypanu, który tworzy chromatycznie selektywny cel dla lasera. Udowodniono, że kapsulotomie utworzone przez urządzenie CAPSULaser są dobrze wyśrodkowane.

Ciągła termiczna kapsulotomia

Ciągła termiczna kapsulotomia (CTC – continuous thermal capsulotomy) jest urządzeniem termicznym, które jest obecnie poddawane ocenie przedklinicznej. Składa się z rękojeści wielokrotnego użytku i jednorazowej końcówki o średnicy 1,2 mm z okrągłym filamentem 5,25 mm. Końcówka dostarcza milisekundowy impuls energii cieplnej, która topi kolagen i tworzy idealnie okrągłą kapsulotomię.

Fragmentacja soczewki

Powikłania operacji zaćmy występują najczęściej podczas fakoemulsyfikacji. Operacja zaćmy z użyciem lasera femtosekundowego (FLACS – femtosecond laser assisted cataract surgery) daje możliwość przeprowadzenia fragmentacji soczewki laserem poprzez dodatkowe wzory nacięć, takie jak krzyż, wzór siatki. Zmiękcza to zaćmę i wspomaga jej upłynnienie, zmniejszając w ten sposób energię i czas wymagany podczas fakoemulsyfikacji. W badaniach wykazano, że zmniejszenie ilości energii ultradźwiękowej z sondy fakoemulsyfikacyjnej może zmniejszyć ryzyko uszkodzeń torebki i komórek śródbłonka rogówki²⁶.

Biometria

Badanie biometryczne można przeprowadzić metodą ultradźwiękową (kontaktową bądź immersyjną) lub optyczną. Do niedawna największą popularnością cieszyła się biometria ultradźwiękowa w prezentacji A wykonywana metodą kontaktową. Od momentu wprowadzenia biometrii optycznej do powszechnego użycia technika ta szybko zdobywała coraz większą popularność, stając się w krótkim czasie złotym standardem. Najnowszą technologią wykorzystywaną w biometrii optycznej jest SS-OCT. Istotnymi zaletami tej metody są wyjątkowa szybkość obrazowania i czułość pomiarów.

Najnowszy model biometru IOLMaster 700 (Zeiss) przy użyciu technologii SS-OCT mierzy długość osiową gałki ocznej, grubość soczewki, głębokość komory przedniej oraz centralną grubość rogówki. Określa również odległość white-to-white (WTW), średnicę źrenicy, a ponadto przy użyciu 18 punktów świetlnych dokonuje telecentrycznego pomiaru krzywizny rogówki w 3 strefach optycznych, niezależnie od odległości między aparatem a okiem pacjenta. Poza pomiarami biometrycznymi uzyskiwany jest obraz OCT przekroju przedniej komory (A-scan), co może ułatwić zdiagnozowanie podwichniętej soczewki. Nowy biometr SS-OCT wykazał dobrą powtarzalność i zgodność z biometrem OLCR. Biometr SS-OCT mierzył AL z mniejszą liczbą wypadnięć w porównaniu z OLCR, nawet w gęstej zaćmie²⁷.

Techniki operacyjne

Techniki fakoemulsyfikacji zaćmy, które są powszechnie stosowane, takie jak divide and conquer opisane przez Gimbela oraz stop and chop upowszechnione przez Kocha i Katzen, wymagają stresującej, obszernej manipulacji i dłuższego czasu oraz większej mocy fakoemulsyfikacji, aby wyrzeźbić jądro w celu otrzymania kawałków do emulgowania. Horizontal chop to oryginalna technika cięcia jądrowego wprowadzona przez Nagaharę. Istnieją coraz nowsze techniki i udoskonalenia fakoemulsyfikacji. Jedną z nich jest terminal chop, wydajna, bezpieczna, prosta i szybka procedura segmentacji jądra pełnej grubości, dająca spójne wyniki, szczególnie w przypadku twardej zaćmy dorosłych²⁸.

W 2018 r. opisano nową technikę fragmentacji soczewki pełnej grubości z zastosowaniem pętli mikrointerwencyjnej miLOOP bez użycia fakoemulsyfikacji²⁹.

Fakoemulsyfikacja rozwija się obecnie od małego do mikronacięcia (MICS – microincision cataract surgery). Ulepszenia w technologiach, pełniejsza kontrola nawadniania i zasysania, mniejsze końcówki oraz nowe soczewki wewnątrzgałkowe z systemami iniekcyjnymi do implantacji poprzez nacięcia o szerokości <2 mm powodują, że operacja zaćmy jest zabiegiem bezpieczniejszym, dzięki któremu pacjenci coraz szybciej wracają do pełnej sprawności.

Soczewki wewnątrzgałkowe

Zwiększa się liczba refrakcyjnych wymian soczewek wewnątrzgałkowych u pacjentów z rogówkami niespełniającymi kryteriów standardowej chirurgii refrakcyjnej. Firmy dążą do ulepszania materiałów, tak aby w jak największym stopniu wyeliminować powikłania oraz polepszyć jakość widzenia. Zwiększanie średniej długości życia i rosnące oczekiwania pacjentów przyczyniają się do znacznej konkurencji między producentami soczewek w proponowaniu nowych rozwiązań. Wzrasta zainteresowanie soczewkami premium, czyli torycznymi oraz wieloogniskowymi i akomodującymi, które mają zapewnić pacjentom życie bez okularów. Obecnie główne grupy materiałów używanych do produkcji soczewek wewnątrzgałkowych to: hydrofobowy i hydrofilowy akryl oraz silikon³⁰.

Nowe rozwiązania

Materiał GF (glistening free material)

To opatentowany w 2010 r. produkt firmy Physiol, który w założeniu ma łączyć zalety hydrofobowego i hydrofilowego akrylu. Jest kopolimerem, którego niewielką część stanowi hydrofilowy monomer. Jest to materiał wolny od zjawiska rozpraszania światła i glisteningu. Soczewki charakteryzują się ponadto małym ryzykiem rozwoju zmętnienia torebki tylnej (PCO – posterior capsule opacification) za sprawą kwadratowej krawędzi na całym obwodzie, zakrzywionym haptykom oraz dobrym właściwościom bioadhezyjnym.