Krótkowzroczność jest najczęściej spotykaną wadą refrakcji stanowiącą ogólnoświatowy problem z uwagi na stale rosnącą liczbę chorych. Wysoka krótkowzroczność definiowana jest jako ekwiwalent sferyczny >6-8 dioptrii lub długość osiowa gałki ocznej ≥26,0 mm, a według niektórych autorów ≥26,5 mm^1-4. Patologiczną krótkowzroczność definiuje się jako obecność w oku krótkowzrocznym strukturalnych zmian degeneracyjnych, które obejmują twardówkę, naczyniówkę i siatkówkę oraz powodują obniżenie ostrości wzroku⁵. Terminy wysoka lub patologiczna krótkowzroczność, chociaż bywają stosowane zamiennie, nie są tożsame. Patologiczna krótkowzroczność może przyczynić się do nieodwracalnej utraty widzenia, której najczęstszą przyczyną są zmiany w plamce nazywane makulopatią krótkowzroczną⁶. Zmiany dotyczące budowy siatkówki, naczyniówki i twardówki powodujące powstanie makulopatii krótkowzrocznej mogą mieć różny charakter, a w artykule podjęto próbę zebrania i uporządkowania wszystkich tych patologii zgodnie z najnowszym piśmiennictwem dotyczącym tego zagadnienia.

Epidemiologia

Według najnowszych danych krótkowzroczność dotyczy około 1,6 miliarda osób na całym świecie. Prognozowana liczba chorych w 2050 r. wyniesie 5 miliardów, co będzie stanowiło połowę ogólnoświatowej populacji^7,8. W badaniach wykazano, że choroby plamki związane z krótkowzrocznością stanowią trzecią najczęstszą przyczynę ślepoty w Europie⁹. Częstość występowania krótkowzroczności u młodych dorosłych w rozwiniętych krajach Azji Wschodniej wynosi obecnie 80-90%, natomiast w rozwiniętych krajach zachodnich – 20-40%^5,6,10-12. Istnieje wiele badań epidemiologicznych, na podstawie których wykazano, że krótkowzroczność występuje częściej na obszarach zurbanizowanych, a także wśród osób wykształconych, studentów i użytkowników komputerów^13,14. Szacuje się, że wysoka krótkowzroczność stanowi 1-4% wszystkich przypadków krótkowzroczności i odpowiada za 5,8-7,8% przypadków ślepoty w Europie¹⁵. Odnotowano 10-krotny wzrost odsetka osób z wysoką krótkowzrocznością w porównaniu z przyrostem wszystkich przypadków tej wady¹⁶. Według dostępnego piśmiennictwa krótkowzroczność i wysoka krótkowzroczność u młodych dorosłych występuje znacznie częściej niż u osób starszych^17-19.