Regeneracja struktury kostnej potwierdza skuteczność zabiegów i celowość ich stosowania w stomatologii

Rozpoznanie torbieli okołowierzchołkowych zawsze było diagnozą trudną. Powstają one z resztek nabłonkowych komórek Malasseza narządu szkliwnego lub listewki zębowej. Kiedy i dlaczego może się z nich rozwinąć zmiana niszcząca kość, tego nadal nie udokumentowano, ponieważ nie ma jednej przyczyny.[1] W przypadku torbieli zębopochodnych najczęstszym powodem jest bodziec infekcyjny wywodzący się z kanału zęba, który pobudza proces namnażania i zwyrodnienia komórek nabłonkowych. Najnowsze badania pokazują, że na obcą w tkance sytuację najszybciej reagują komórki układu odpornościowego – neutrofile. Ich nadmiar i nadaktywność powodują uwalnianie rodników tlenowych i enzymów proteolitycznych, które bezpośrednio niszczą otaczające tkanki. Zaburzona równowaga oraz nasilone procesy destrukcji wzmagają aktywność osteoklastów. Tak więc rozległe torbiele zębopochodne, zwykle bezobjawowe, niszczą znaczną objętość tkanki kostnej, stając się poważnym problemem klinicznym.[2] Brak objawów nie sprzyja wczesnej diagnostyce. Zdjęcie RTG, wykonane z innego powodu, często przypadkowo ujawnia zmianę. Bywa też, że pacjent nie posłucha lekarza stomatologa i szuka dalszej pomocy. Czas działa tu na niekorzyść, co zaobserwowano w opisie przypadku.

Ważne cechy diagnostyczne

Wprawne oko potrafi odróżnić zmianę o charakterze torbieli od zmiany o charakterze zapalnym.

Cechy charakterystyczne dla torbieli w obrazie RTG to zazwyczaj:

• zmiana powyżej 1 cm średnicy,
• dobrze odgraniczone przejaśnienie,
• dość regularny kształt w zależności od miejsca jej lokalizacji,
• brak utkania beleczkowego wewnątrz zmiany,
• widoczna sklerotyczna otoczka dookoła zmiany.

Torbiel, rozrastając się, odsuwa wierzchołki korzeni zębów sąsiednich w charakterystyczny sposób. Zmiana rozrasta się w sposób nieagresywny. Badanie histopatologiczne potwierdza obecność komórek nabłonka jednowarstwowego płaskiego. Największą trud...

Konieczna fizykoterapia

Regeneracja kości po zabiegach chirurgicznych trwa różnie długo, zazwyczaj nie obserwujemy całkowitej odbudowy tej tkanki. Dokładna diagnostyka jest tu sprawą najważniejszą. Ubytek kości jest ilościowy, a tym samym jakościowy. Czasem ta odbudowa m...