Chirurgiczny lifting ust może być przeprowadzony zarówno u osób młodych, jak i starszych, ze wskazań estetycznych lub funkcjonalnych. Proces starzenia się górnej wargi zależy od czynników genetycznych i środowiskowych. Promieniowanie słoneczne oraz palenie tytoniu predysponują do pigmentacji i tworzenia się zmarszczek wokół ust. Zanik mięśni i tkanki łącznej prowadzi do spłaszczenia i opadania wargi, podczas gdy resorpcja kości wyrostka zębodołowego oraz utrata uzębienia powoduje zapadnięty wygląd twarzy, a także opadnięcie czubka nosa. U osób starszych, ze względu na postępującą wraz z wiekiem utratę elastyczności skóry, może dochodzić do wydłużenia philtrum wargi górnej o ok. 1 mm na każdą dekadę życia. To powoduje, że przy szparze spoczynkowej zęby sieczne szczęki nie są widoczne lub są widoczne w niewystarczającej ilości. W tej grupie pacjentów zabieg ma na celu głównie skrócenie wargi górnej, by nadać jej młodszy wygląd i zapewnić lepszą ekspozycję siekaczy podczas ułożenia warg w spoczynku oraz w trakcie uśmiechu.

W niektórych sytuacjach klinicznych dodanie wypełniacza może nie zapewnić oczekiwanych rezultatów. W przypadku wąskiej, drobnej wargi górnej aplikacja wypełniacza, aby poprawić jej objętość, może przynieść odwrotny skutek. Nadmierne wypełnienie wargi górnej powoduje wzrost jej objętości głównie w wymiarze przednio-tylnym, co implikuje jej protruzję oraz nienaturalny efekt estetyczny tzw. kaczych ust. Ponadto, większy ciężar wargi z powodu nadmiernej ilości wypełniacza może wpływać na zaburzenie jej ruchomości, unoszenia oraz paradoksalnie – powodować efekt postarzający ze względu na zakrycie zębów siecznych szczęki. Chirurgiczny lifting ust jest w takiej sytuacji klinicznej wskazany zarówno ze względów estetycznych, jak i funkcjonalnych.[3,4]