W praktyce zawodowej lekarzy dentystów stany nagłego zagrożenia życia pacjenta nie pojawiają się na szczęście zbyt często, ale ich wystąpienie może rodzić istotne niebezpieczeństwo zdrowotne dla pacjenta, a co za tym idzie – poważne konsekwencje prawne dla lekarza.

Niespodziewane wystąpienie tego typu zdarzeń, ich dynamiczny przebieg, wysoki poziom stresu towarzyszący działaniom lekarza i asystującego personelu to tylko niektóre z czynników utrudniających udzielenie pomocy w takich sytuacjach. Prawidłowość działania lekarza w tych krótkich chwilach będzie później przedmiotem wnikliwej, żmudnej analizy biegłych oraz organów wymiaru sprawiedliwości.

Z uwagi na to, że autor niniejszego opracowania jest prawnikiem, przedmiotem artykułu nie są szczegółowe procedury lekarskie mające zastosowanie w takich sytuacjach, gdyż mieszczą się one w zakresie aktualnej wiedzy medycznej, a więc obszarze zarezerwowanym dla lekarzy. Jednak warto wskazać na niektóre z regulacji normujących postępowanie w takich przypadkach oraz omówić konsekwencje prawne zaistnienia potencjalnych szkód na zdrowiu i życiu pacjentów.

Stany nagłego zagrożenia zdrowotnego w świetle przepisów

Aktualną definicję stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego zawiera ustawa z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Zgodnie za art. 3 pkt 8 przywołanego aktu prawnego „Stan nagłego zagrożenia zdrowotnego to stan polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia”.

W literaturze medycznej wskazuje się, że do najczęściej spotykanych nagłych zagrożeń zdrowotnych w praktyce stomatologicznej zaliczane są:

• omdlenia (ok. 30 proc.),
• drgawki (36 proc.),
• zadławienia ciałem obcym (15-18 proc.),
• napady astmy (11-13 proc.),
• bóle klatki piersiowej (ok. 11 proc.),
• hipoglikemia (ok. 10 proc.).[1]

Pozostając na gruncie cytowanej ustawy, już w tym miejscu warto wskazać na fundamentalny (choć oczywisty) obowiązek prawny, który ustawodawca nakłada na każdego, kto jest świadkiem takiego zdarzenia. Zgodnie z art 4 ustawy o Państwowym Ratownictwi...