Zmiany zanikowe wyrostka zębodołowego nierozerwalnie towarzyszą ekstrakcji zęba. Wysokie wymagania estetyczne pacjentów sprawiają, że szczególnie istotne jest zachowanie tkanek w przestrzeniach międzyzębowych w przednim odcinku szczęki i żuchwy. Wybór najbardziej właściwego postępowania terapeutycznego wymaga znajomości procesów gojenia oraz zakresu zmian w tkankach twardych i miękkich zachodzących w okolicy poekstrakcyjnej.[1] Najczęściej dochodzi do utraty przedsionkowej blaszki wyrostka zębodołowego szczęki lub części zębodołowej żuchwy i w konsekwencji do zmniejszenia jego wymiaru poziomego oraz pionowego.[2] Recesji ulegają brodawki międzyzębowe, dziąsło wolne oraz część dziąsła przyczepionego. Wspomniane zmiany mogą stwarzać trudności w wykonaniu zadowalającej pod względem estetycznym rekonstrukcji protetycznej. Coraz większa świadomość pacjentów i potrzeba natychmiastowego uzupełnienia utraconego zęba skłaniają do szukania rozwiązań szybkich, trwałych i ekonomicznych. Te z kolei najczęściej wymagają współpracy wielu specjalistów: chirurga, periodontologa, protetyka i nierzadko również ortodonty.

Opis przypadku

Pacjentka, lat 35, zgłosiła się do Zakładu Stomatologii Zintegrowanej PUM w związku z przewlekłym stanem zapalnym i aktywną przetoką przedsionkową w rzucie korzenia siekacza bocznego prawego (ryc. 1). W wywiadzie zgłosiła, że stan ten obecny jest od kilku miesięcy z okresowymi remisjami. Badanie wewnątrzustne oraz RTG zębowe wykonane z ćwiekiem gutaperkowym wykazało, iż powodem powstania przetoki było skośne pęknięcie korzenia zęba 12 (ryc. 2). Ze względu na znaczny zanik blaszki przedsionkowej wyrostka zębodołowego wykluczono możliwość wykonania natychmiastowej implantacji. Podjęto zatem decyzję o przygotowaniu tkanek miękkich i twardych do późnej implantacji odroczonej. W planie leczenia uwzględniono część chirurgiczną obejmującą ekstrakcję zęba z augmentacją zębodołu fibryną bogatopłytkową, część periodontologiczną polegającą na zwiększeniu objętości wargowych tkanek miękkich z wykorzystaniem przeszczepu tkanki łącznej pobranej z podniebienia oraz część protetyczną, tj. natychmiastowe zabezpieczenie ujścia zębodołu za pomocą przęsła kompozytowego.