Stomatologia interdyscyplinarna

Urazowe pionowe złamanie koronowo-korzeniowe zęba u zawodowego boksera

Lek. dent. Anna Haładyj

Zakład Stomatologii Zachowawczej,

Uniwersyteckie Centrum Stomatologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego,

kierownik: dr hab. med. Agnieszka Mielczarek

Adres do korespondencji:

Lek. dent. Anna Haładyj

Uniwersyteckie Centrum Stomatologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

ul. Stanisława Binieckiego 6

02-097 Warszawa

Złamania koronowo-korzeniowe zlokalizowane poddziąsłowo stanowią poważne wyzwanie terapeutyczne. W przedstawionym artykule autorka opisała przypadek pacjenta ze zdiagnozowanym urazowym pionowym złamaniem koronowo-korzeniowym, które przez długi czas pozostawało bezobjawowe, co w konsekwencji doprowadziło do rozwoju zapalnej resorpcji wewnątrzkomorowej. Opisano również rodzaje złamań koronowo-korzeniowych oraz możliwości ich leczenia.

Złamania korzeni zębów spowodowane urazem zdarzają się stosunkowo rzadko. Stanowią jednak poważny problem kliniczny. Linie złamania mogą mieć przebieg:

  • pionowy,
  • skośny,
  • poziomy.

Pionowe złamanie dotyczy częściej zębów leczonych endodontycznie. Linia skośnego złamania korzenia przebiega zazwyczaj przez korzeń i koronę zęba, kontaktując się ze środowiskiem jamy ustnej. Połączenie złamania w obrębie korony i korzenia należy do najcięższych typów urazów zębów – prowadzi do utraty struktury zęba, przebiega poniżej brzegu dziąsła, obejmując tkanki szkliwa, zębiny oraz cementu. Można wyróżnić dwie grupy złamań koronowo-korzeniowych: niepowikłane (bez obnażenia miazgi) oraz powikłane, gdy dochodzi do odsłonięcia miazgi zęba. Urazowe złamania koronowo-korzeniowe najczęściej dotyczą stałych siekaczy centralnych szczęki i stanowią 5 proc. wszystkich urazów.

W badaniu klinicznym, zależnie od przebiegu linii złamania, można zaobserwować mniejszą lub większą ruchomość korony, dodatnią reakcję ozębnej na opukiwanie i niekiedy przemieszczenie fragmentu koronowego. W obrazie radiologicznym szpara złamania jest zwykle dostrzegalna, do pewnego stopnia. Zdarza się jednak, że bezpośrednio po urazie w badaniu radiologicznym nie obserwuje się zmian patologicznych. Dolegliwości bólowe mogą pojawić się dopiero po dłuższym czasie, tak jak charakterystyczny obraz radiologiczny. Wówczas jedyną metodą leczenia jest usunięcie zęba.[1-3]

Celem pracy jest przedstawienie przypadku pacjenta, u którego rozpoznano urazowe pionowe złamanie koronowo-korzeniowe zęba 13, powikłane resorpcją wewnętrzną. Uraz został wywołany bezpośrednim uderzeniem pięścią w szczękę wiele miesięcy wcześniej, a ząb przez długi czas pozostał bezobjawowy. Dolegliwości bólowe pojawiły się w efekcie przebywania w warunkach zmieniającego się ciśnienia atmosferycznego, w trakcie pobytu w górach, na znacznych wysokościach nad poziomem morza. W konsekwencji konieczna była dalsza diagnostyka stomatologiczna.

Opis przypadku

Pacjent, lat 40, zgłosił się do Zakładu Stomatologii Zachowawczej WUM z powodu obrzęku prawego policzka i okolicy podoczodołowej prawej oraz silnych, samoistnych dolegliwości bólowych od strony zęba 13. Mężczyzna ogólnie zdrowy, przyjmował od dwóc...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Dyskusja

Leczenie urazowych złamań koronowo-korzeniowych jest interdyscyplinarne i biorą w nim udział specjaliści z zakresu chirurgii, periodontologii, ortodoncji, endodoncji oraz pedodoncji. Wszystkie [...]
Do góry