Inhibitory TNF-α są stosowane od wielu lat w chorobach dermatologicznych, jak łuszczyca, i reumatologicznych, np. RZS. Do krócej i rzadziej wykorzystywanych leków biologicznych należą inhibitory IL-12/IL-23 i IL-17. Jednym z najczęściej opisywanych skórnych działań niepożądanych preparatów z tej grupy jest łuszczyca; jej rozwój uważany jest za reakcję paradoksalną. Rozwój bielactwa u pacjentów leczonych biologicznie jest rzadkim zjawiskiem – opublikowano dotąd tylko kilka przypadków. Natomiast leczenie biologiczne może oddziaływać na przebieg obecnej jeszcze przed jego podjęciem choroby autoimmunologicznej, jaką jest bielactwo. Problem wpływu tej terapii na powstawanie i przebieg bielactwa został podjęty przez badaczy z Francji.