Do kliniki dermatologii i wenerologii przyjęto mężczyznę w wieku 69 lat z powodu rozsianych zmian nadżerkowych pokrytych strupem, zlokalizowanych w obrębie skóry owłosionej głowy (ryc. 1, 2), przedramion i grzbietów rąk. Po raz pierwszy wykwity pojawiły się przed kilkoma laty i zawsze nasilały się po ekspozycji na promieniowanie słoneczne. W trakcie badania przedmiotowego zwracało uwagę wygładzenie rysów twarzy, która miała wygląd maskowaty. W okolicy łuków jarzmowych widoczna była hipertrichoza, a w okolicy ust zaobserwowano podłużne pobruzdowania. Błona śluzowa jamy ustnej nie wykazywała zmian patologicznych. Pacjent zgłaszał wzmożoną wrażliwość skóry na urazy. W wywiadzie podawał uzależnienie od alkoholu, nadciśnienie tętnicze i stan po operacyjnym usunięciu zaćmy. Badania laboratoryjne po dobowej zbiórce moczu wykazały porfiryny 1270 μmol/l, stwierdzono również podwyższone wartości prób wątrobowych. Badania w kierunku zakażenia wirusem HBV, HCV były negatywne.

W rozpoznaniu różnicowym należy wziąć pod uwagę następujące jednostki chorobowe:

1. porfirię późną skórną,

2. samouszkodzenia,

3. postać ogniskową tocznia rumieniowatego,

4. pierwotnie skórny anaplastyczny chłoniak z dużych komórek CD30+.

Porfiria późna skórna

Porfiria późna skórna (porphyria cutanea tarda) to najczęściej rozpoznawana porfiria wątrobowa, czyli choroba, której przyczyną są zaburzenia metabolizmu porfiryn w wątrobie. Istnieje postać genetycznie uwarunkowana, ale zazwyczaj zmiany spowodowa...

Samouszkodzenie

Samouszkodzeniem nazywamy działanie zmierzające do bezpośredniej autodestrukcji, w którym jednostka wyrządza sobie krzywdę w sposób wykraczający poza przyjęte w danej kulturze normy. Samouszkodzenie to sposób zadania sobie bólu i uszkodzenia ciała...