Przeczytaj relację z odcinka pt. "Ochrona przed nieprzewidywalnym - nowoczesne leczenie zapobiegające powikłaniom zakrzepowym"

W ostatnim przed wakacjami odcinku Kardioexpressu gościem prof. Artura Mamcarza był prof. Marcin Grabowski. Eksperci rozmawiali na temat nowoczesnego leczenia zapobiegającego powikłaniom zakrzepowym. 

Pierwszym omawianym zagadnieniem było migotanie przedsionków, jako jedna z najczęstszych arytmii u osób w wieku starszym. W postępowaniu w tej chorobie ważne jest leczenie przeciwzakrzepowe które zapobiega udarowi mózgu, kontrola objawów schorzenia oraz chorób współistniejących i czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. W celu oceny ryzyka incydentów zakrzepowych u pacjentów z migotaniem przedsionków stosuje się skalę CHA2DS2-VASc. Uzyskanie w niej 2 punktów przez mężczyznę i 3 przez kobietę stanowi wskazanie do zastosowania leczenia przeciwzakrzepowego. Obecnie najczęściej stosuje się nowoczesne leki przeciwzakrzepowe (z grupy NOAC). Przeciwwskazaniem do ich przyjmowania jest mechaniczna zastawka serca oraz umiarkowana lub ciężka stenoza mitralna. NOAC są także przeciwskazane w koagulopatiach (np. w zespole antyfosfolipidowym). 

Omawianym przez Eksperta lekiem z grupy NOAC jest dabigatran. W badaniu RELY porównywano skuteczność tego leku w dawce 2 x 150 mg z warfaryną. Okazało się, że lek ten jest skuteczny i bezpieczny u pacjentów poniżej 75 roku życia z niezastawkowym migotaniem przedsionków. Ekspert podkreślił, że zastosowanie dawki dabigatranu 2 x 110 mg wiązało się z podobną skutecznością kliniczną przy mniejszym ryzyku dużego krwawienia i krwawienia wewnątrzczaszkowego oraz krwawienia zagrażającego życiu w porównaniu do dobrze kontrolowanej terapii warfaryną. Ekspert podkreślił, że stosowanie tego leku w dawce 2 x 110 mg jest wskazane u pacjentów w wieku 80 lat i starszych.

W przypadku dabigatranu istnieje lek, który natychmiast odwraca jego działanie, poprzez wiązanie się z jego cząsteczkami. Są to przeciwciała o nazwie idarucizumab. 

Ostatnim omawianym zagadnieniem było zastosowanie rywaroksabanu w prewencji zdarzeń naczyniowych. W tym wskazaniu jest on dawkowany 2 x 2,5 mg. Taka dawka leku jest zalecana w chorobie wieńcowej i incydentach niedokrwiennych a nie zatorowych. Rywaroksaban jest wskazany w wysokim i pośrednim ryzyku niedokrwienia. Jednocześnie do jego wprowadzenia niezbędne jest niskie ryzyko krwawienia. Duże ryzyko zdarzeń niedokrwiennych definiuje się jako chorobę wielonaczyniową z jednym czynnikiem z wymienionych: cukrzyca wymagająca leczenia farmakologicznego, dwa epizody zawału serca, miażdżyca obwodowa albo przewlekła choroba nerek. W pośrednim ryzyku występuje tylko jeden z powyższych czynników. W badaniu COMPASS oceniono wpływ połączenia kwasu acetylosalicylowego z rywaroksabanem. Włączono do nich pacjentów z powyższymi czynnikami. Uzyskane wyniki były na tyle korzystne, że zdecydowano o wcześniejszym zakończeniu tego badania.