Przeczytaj relację z odcinka pt. "Migotanie przedsionków w różnych sytuacjach klinicznych - ostry zespół wieńcowy"

W najnowszym odcinku gościem prof. Artura Mamcarza był prof. Stanisław Bartuś. Eksperci rozmawiali na temat migotania przedsionków w trakcie ostrego zespołu wieńcowego.

Rozmowę rozpoczęto od omówienia przypadku klinicznego 80-letniego pacjenta z ostrym zespołem wieńcowym, niewydolnością serca i migotaniem przedsionków. W takim przypadku ważne jest kompleksowe postępowanie. Należy ograniczać ryzyko udaru mózgu i incydentów zakrzepowo-zatorowych poprzez stosowanie leków przeciwkrzepliwych i przeciwpłytkowych. Istotna jest także kontrola częstości skurczów komór. W celu oceny wskazań do zastosowania leków przeciwkrzepliwych stosuje się zmodyfikowaną skalę CHA2DS2-VA, która nie bierze pod uwagę płci chorego. Uwzględnia natomiast niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, wiek powyżej 75 lat, cukrzycę, udar mózgu w wywiadzie, chorobę naczyniową i wiek 65-74. Po ostrym zespole wieńcowym stosuje się przez co najmniej 7 dni terapię potrójną – kwas acetylosalicylowy, klopidogrel i NOAC. Następnie pacjent przyjmuje NOAC z klopidogrelem przez 12 miesięcy. W przypadku incydentu krwawienia można skrócić terapię przeciwpłytkową. Nie może być ona jednak krótsza niż miesiąc. Wyjątkiem są pacjenci z cukrzycą – oni mogą mieć potrójną terapię wydłużoną do nawet 3 miesięcy. Ekspert podkreślił, że w przypadku incydentów krwawień można skracać czas terapii przeciwpłytkowej a nie przeciwkrzepliwej.

W przypadku migotania przedsionków nie należy zmniejszać dawek NOAC na podstawie samego większego ryzyka krwawień. Powinno się je obniżać dopiero gdy doszło do krwawienia.

Drugi przypadek kliniczny dotyczył 72-letniej pacjentki ze świeżo rozpoznanym ostrym zespołem wieńcowym i cechami niewydolności serca, u której wystąpił także okołozawałowo pierwszy incydent migotania przedsionków. Nałożyła się na to obwodowa zatorowość płucna. W terapii wdrożono rywaroksaban 2x15 mg ze względu na pojawienie się krwiaka po angioplastyce, a następnie 1x 20 mg. W tym przypadku NOAC ma za zadanie leczyć również zatorowość płucną. Oprócz tego dołączono klopidogrel, metoprolol, torasemid i rosuwastatynę.