Nowe terapie mikroskopowego zapalenia jelita grubego - analiza skuteczności leków biologicznych

W mikroskopowym zapaleniu jelita grubego (MZJG) powszechnie stosowana jest doustna sterydoterapia. Jednakże istnieje grupa pacjentów, którzy nie reagują na to leczenie, co objawia się powrotem uciążliwych, wodnistych biegunek po próbach odstawienia leków. Z tego powodu badacze poszukują alternatywnych metod farmakoterapii. Projekt CONFER, wspierany przez European Microscopic Colitis Group (EMCG), skupia się na zbieraniu dowodów na skuteczność leków biologicznych. W badaniu pacjentów leczonych tymi preparatami jedynie niewielki odsetek (16,3%) nie reagował na sterydoterapię od samego początku, a jeszcze mniejsza grupa (10,2%) musiała przerwać leczenie z powodu działań niepożądanych. 

Wśród nowoczesnych leków podawanych w ocenianej grupie najczęściej sięgano po preparaty anty-TNF (76,8%) i vedolizumab (20,2%). Jednak już po pół do półtora roku terapii ponad połowa leczonych nimi pacjentów zmuszona była przerwać leczenie, bo albo od początku było ono nieskuteczne, albo skuteczność malała z czasem. Najlepsze efekty osiągnięto u niewielkiej (14 osób) grupy chorych, którym podawano inhibitory kinazy janusowej (JAK). Ponad ¾ z nich (78,6%) osiągnęło kliniczną remisję, a tylko 1/5 zmuszona była z jakiegoś powodu przerwać leczenie. Jak widać, ta grupa leków, wykorzystywanych w różnych schorzeniach o komponencie autoimmunologicznej, w tym w chorobie Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, ma w sobie potencjał, który wart jest dalszych badań. 

Piśmiennictwo:

https://academic.oup.com/ecco-jcc/article/18/Supplement_1/i219/7586294