Nadzieja w żywicach jonowymiennych

Badacze z Mayo Clinic w Rochester przeanalizowali dane 282 pacjentów z MZJG, u których w 10-letnim okresie analizy zastosowano leczenie żywicami jonowymiennymi: cholestyraminą (64,9%), kolesewelamem (21,6%) lub kolestypolem (13,5%). Pacjenci włączeni do analizy byli wcześniej leczeni innymi preparatami: loperamidem (78,4%), budezonidem (69,9%), salicylanem bizmutu (41,1%) lub mesalaminą (11,0%). 

W średnim okresie obserwacji 4,5 roku u blisko połowy chorych (49,3%) leczonych żywicami uciążliwe biegunki ustąpiły, a u kolejnych 16,3% odnotowano ich złagodzenie o ponad 50%. W grupie pacjentów otrzymujących wcześniej budezonid, odsetek pełnych remisji był jeszcze wyższy i wynosił 64%, zaś częściowych – 18,3%. 

Niestety, niemal ¼ badanych (24,8%) nie zareagowała na podawanie leków z tej grupy, a u blisko co dziesiątego (9,6%) pojawiły się działania niepożądane zmuszające do przerwania terapii.

Warto zauważyć, że łączenie żywic z innymi lekami lub zwiększanie ich dawki nie poprawiało wyników leczenia. Po jego zakończeniu 41,6% pacjentów doświadczyła nawrotu uciążliwych dolegliwości, średnio po 21 tygodniach.

Wyniki tej analizy sugerują, że warto stosować żywice jonowymienne u wszystkich chorych, w tym nie reagujących na budezonid, przed rozważaniem podania leków immunosupresyjnych czy biologicznych. 

Piśmiennictwo

Tome J, Sehgal K, Kamboj AK, Harmsen WS, Khanna S, Pardi DS. Bile Acid Sequestrants in Microscopic Colitis: Clinical Outcomes and Utility of Bile Acid Testing. Clin Gastroenterol Hepatol. 2023 Nov;21(12):3125-3131.e2. doi: 10.1016/j.cgh.2023.04.031. Epub 2023 May 10. PMID: 37172800.