Podsumowanie - Moduł 2 „Diagnostyka różnicowa – jak odróżnić MZJG od innych chorób?”

Diagnostyka różnicowa – jak odróżnić mikroskopowe zapalenie jelita grubego (MZJG) od innych chorób? 

Mikroskopowe zapalenie jelita grubego (MZJG) to przewlekła choroba zapalna jelit, której głównym objawem jest przewlekła wodnista biegunka bez krwi. Typowy obraz endoskopowy okrężnicy pozostaje prawidłowy lub niemal prawidłowy, dlatego kluczowe znaczenie ma pobranie wycinków do badania histopatologicznego. Choroba występuje częściej u kobiet po 50. roku życia i może współistnieć z chorobami autoimmunologicznymi oraz być indukowana lekami (np. SSRI, NLPZ, IPP). 

Objawy i diagnostyka 

Pacjenci zgłaszają przede wszystkim naglącą potrzebę wypróżnienia, często również w nocy, a także nietrzymanie stolca. Ból brzucha czy wzdęcia są rzadkie, co odróżnia MZJG od zespołu jelita nadwrażliwego (IBS). W wywiadzie należy uwzględnić stosowane leki, choroby współistniejące oraz objawy alarmowe, takie jak świeża krew w stolcu, postępujący ból brzucha czy niewyjaśniona utrata masy ciała. 

Podstawą rozpoznania jest kolonoskopia z pobraniem minimum sześciu bioptatów z prawej i lewej połowy okrężnicy, nawet przy prawidłowym obrazie makroskopowym. 

Różnicowanie 

Najczęstsze jednostki, z którymi należy różnicować MZJG, to: 

  • IBS – młodszy wiek, ból brzucha, zmienna konsystencja stolca, rzadko wypróżnienia nocne. 
  • Nieswoiste choroby zapalne jelit (NChZJ) – zmiany endoskopowe, podwyższone CRP i kalprotektyna. 
  • Celiakia – współistnienie u ok. 7% pacjentów z MZJG, wymaga oznaczenia TGA-IgA i ewentualnej biopsji dwunastnicy. 
  • Rak jelita grubego – obecność objawów alarmowych, dodatnie badania stolca na krew utajoną. 

Ryzyko powikłań 

MZJG nie zwiększa ryzyka raka jelita grubego, jednak w populacji pacjentów obserwuje się nieznacznie wyższe ryzyko rozwoju chorób z grupy NChZJ w ciągu kilku lat od rozpoznania. 

  • U pacjenta z przewlekłą wodnistą biegunką, zwłaszcza po 50. roku życia, nie wolno poprzestawać na rozpoznaniu IBS bez wykonania biopsji
  • Dokładny wywiad, w tym analiza stosowanych leków, jest kluczowy. 
  • Prawidłowy obraz endoskopowy nie wyklucza choroby – rozstrzygające jest badanie histopatologiczne. 


Zweryfikuj swoją znajomość materiału z modułu 2, rozwiązując quiz sprawdzający! Przechodzę do testu >>  Wypełnij formularz