Mebutynian ingenolu w terapii kłykcin

Kłykciny kończyste są często występującą manifestacją infekcji niektórymi szczepami wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Szacuje się, że na całym świecie zmiany te ma 0,1-0,2 proc. populacji osób dorosłych. Kłykciny w znaczący sposób obniżają jakość życia pacjentów, co wraz ze zróżnicowaną skutecznością dostępnych terapii powoduje psychologiczne obciążenie dla pacjenta. W leczeniu kłykcin stosuje się metody zabiegowe (m.in. chirurgiczne wycięcie, laseroterapię, diatermię, krioterapię) i niezabiegowe preparatami podofilotoksyny lub imikwimodu. Efektywność leczenia to 28-83 proc., a częstość odsetek nawrotów szacuje się na 20-30 proc. Dlatego też poszukiwane są nowe metody leczenia.