Prof. dr hab. med. Roman Nowicki, kierownik Katedry i Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii GUMed

Skóra jest nazywana narządem sygnałowym, który odzwierciedla zarówno stan zdrowia, jak również objawy wielu chorób i zaburzeń narządowych, metabolicznych, zapalnych, naczyniowych i nowotworowych. Typowe choroby dermatologiczne, np. łuszczyca lub atopowe zapalenie skóry, mogą powodować zmiany wielonarządowe, które wymagają pomocy kilku specjalistów. Często też obserwujemy na skórze niepożądane odczyny polekowe wywołane przez farmaceutyki stosowane przez lekarzy innych specjalności. Interdyscyplinarne podejście do chorego jest podstawą prawidłowej nowoczesnej diagnostyki i terapii. Dotyczy to pacjentów w każdym wieku, zwłaszcza osób starszych, u których poza chorobą podstawową istnieje wiele zaburzeń i schorzeń ze strony narządów wewnętrznych.

Niedostateczna współpraca między specjalistami bywa związana z brakiem wiedzy lub dobrej woli, a niekiedy czasu. Największe trudności mamy w przypadku pacjentów leżących, u których istnieje potrzeba hospitalizacji na innym oddziale. Najczęściej wynika to z niedoboru miejsc. Zdarza się też, że w strukturach szpitala nie ma pełnego oddziału internistycznego, a kliniki internistyczne są obecnie bardzo ściśle profilowane. Należałoby poprawić finansowanie, szeroko rozumiane warunki pracy i świadczonych usług medycznych oraz zmniejszyć liczbę pacjentów przypadających na lekarza.

Współpracy sprzyja na pewno tworzenie wielospecjalistycznych ośrodków i poradni leczenia różnych schorzeń, w których zatrudniani są lekarze wielu specjalizacji. Powoływanie placówek interdyscyplinarnych powinno dotyczyć zwłaszcza leczenia schorzeń, w przebiegu których zajętych jest wiele narządów lub tkanek, np. choroby tkanki łącznej, choroby alergiczne, układowe zapalenia naczyń, przewlekłe owrzodzenia podudzi, mastocytoza i chłoniaki. Niezwykle ważne jest organizowanie interdyscyplinarnych konferencji naukowych, na których eksperci reprezentujący poszczególne dziedziny medycyny prezentują najnowsze doniesienia naukowe lekarzom praktykom zajmującym się leczeniem różnych chorób.

Dr n. med. Aleksandra Sejda, Zakład Patomorfologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Olsztynie

Z jednej strony rośnie liczba nowotworów skóry, a z drugiej – w większym stopniu pacjenci są świadomi zagrożenia. Sami zgłaszają się do lekarza w celu diagnozy i ewentualnego usunięcia znamion melanocytowych, zanim objawy choroby będą wyraźne. Dzięki temu jesteśmy w stanie częściej rozpoznawać chorobę na wczesnym etapie rozwoju. W tej sytuacji niezwykle ważne jest wypracowanie standardów współpracy na linii dermatolog – patomorfolog.