Ponieważ patofizjologia i kliniczne manifestacje trądziku zwyczajnego uważane są za podobne na twarzy i tułowiu, zwykle w praktyce klinicznej stosuje się te same leki. Jednakże dane naukowe są znacznie uboższe w przypadku leczenia trądziku skóry tułowia. W „Journal of American Academy of Dermatology” opublikowano wyniki dwóch badań III fazy nad nowym miejscowym retinoidem, trifarotenem, w terapii trądziku zajmującego skórę twarzy i tułowia. Trifaroten jest retinoidem selektywnym wobec receptora RAR-γ. Selektywność odróżnia go od retinoidów III generacji miejscowych stosowanych w leczeniu trądziku zwyczajnego, które oddziałują zarówno na receptor RAR-β, jak i RAR-γ. Trifaroten jest farmakokinetycznie stabilny w obrębie keratynocytów, ale szybko metabolizowany w mikrosomach hepatocytów, co wskazuje na prawdopodobny korzystny profil bezpieczeństwa.