ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Przypadek kliniczny
Pośrodkowa kanalikowa dystrofia paznokci Hellera w praktyce dermatologicznej
lek. Krzysztof Sadko1
lek. Anna Płaszczyńska2
dr n. med. Martyna Sławińska2
dr hab. n. med. Michał Sobjanek2
- Charakterystyka kliniczna rzadkiego schorzenia aparatu paznokciowego
- Opis dwóch przypadków pacjentów z pośrodkową kanalikową dystrofią paznokci Hellera
- Zalecenia i wskazówki dotyczące diagnostyki i leczenia
Pośrodkowa kanalikowa dystrofia paznokci Hellera (łac. solenonychina, dystrophia unguis mediana canaliformis, nevus striatus unguis; ang. median canaliform dystrophy [MCD] of Heller) jest rzadkim schorzeniem aparatu paznokciowego dotyczącym głównie kciuków1. Klinicznie manifestuje się podłużną bruzdą biegnącą pośrodku płytki paznokciowej (od obrąbka naskórkowego do wolnego brzegu płytki) wraz z poprzecznymi pobruzdowaniami, co przypomina obraz odwróconej jodły. MCD rzadko występuje w obrębie paznokci palców stóp oraz innych palców rąk. Najbardziej prawdopodobną przyczyną rozwoju choroby jest powtarzający się uraz mechaniczny, który może być spowodowany m.in. nawykowym obgryzaniem paznokci (onychofagia). W większości przypadków przyczyna pozostaje jednak nieznana, a płytka paznokciowa może powrócić do normy po wielu miesiącach lub latach1.
Przypadek 1
Pacjentkę 52-letnią konsultowano z powodu nieprawidłowej płytki paznokciowej kciuka prawego. Podczas badania przedmiotowego zwracały uwagę: poprzeczne pobruzdowanie przebiegające przez całą długość płytki paznokciowej (odpowiadające MCD), pasma Meesa, żółtobiałoszare przebarwienie płytki paznokciowej, brak oskórka oraz rumień okolicy proksymalnego wału paznokciowego (ryc. 1). Pozostałe płytki paznokciowe były niezmienione. W bezpośrednim badaniu mykologicznym i hodowli wykluczono grzybicę paznokci. Mimo że obraz kliniczny przemawiał za zmianami wtórnymi do powtarzanego urazu, pacjentka nie przyznała się do automanipulacji w zmienionej chorobowo okolicy. Zalecono miejscowe stosowanie 0,1% takrolimusu 2 × dziennie na okolicę proksymalnego wału paznokciowego oraz lakieru z cyklopiroksem w celu ochrony płytki paznokciowej przed automanipulacją i profilaktyki infekcji grzybiczej. Pacjentka nie zgłosiła się na wizytę kontrolną.
Przypadek 2
Pacjent 38-letni zgłosił się do poradni dermatologicznej w celu rutynowej oceny znamion barwnikowych. Podczas badania przedmiotowego zwracały uwagę nieprawidłowe płytki paznokciowe obu kciuków. W obrębie kciuka prawego widoczne były poprzeczne ...
