Dynamicznie rozwijające się nowe technologie cyfrowe w znacznym stopniu zmieniają medycynę, w tym jedną z jej najbardziej innowacyjnych specjalizacji – dermatologię. Wykorzystanie najnowszych rozwiązań, takich jak teledermatologia, sztuczna inteligencja, big data czy sensory medyczne, prowadzi do modyfikacji modelu opieki nad pacjentami, zwłaszcza cierpiącymi na choroby przewlekłe, wprowadzając medycynę w zupełnie nowy wymiar. Nowoczesne technologie cyfrowe dają szerokie perspektywy poprawy wyników leczenia, zwiększenia wydajności systemu opieki zdrowotnej oraz obniżenia kosztów związanych z jego działaniem.

Postęp technologiczny a rozwój dermatologii

Choroby skóry stanowią znaczną część ogólnej liczby schorzeń dotykających miliony pacjentów na całym świecie. Dermatologia jest specjalizacją medyczną, w ramach której wykonuje się badania ponad 4000 chorób skóry i przydatków, a jej udział w ambulatoryjnej opiece medycznej, świadczonej w ramach systemów opieki zdrowotnej, wynosi nawet 30%. Jest to zarazem dziedzina obejmująca szeroki zakres metod i narzędzi diagnostycznych, terapeutycznych oraz estetycznych¹.

Wraz z rozwojem medycyny badanie skóry i jej zaburzeń przechodziło intensywne przemiany, stając się źródłem coraz szerszej wiedzy na temat charakteru i znaczenia schorzeń dermatologicznych dla zdrowia całego organizmu. Począwszy od pierwszych opisów chorób skóry zawartych w egipskich papirusach oraz pismach Hipokratesa, poprzez pierwsze traktaty dermatologiczne, aż po opracowanie klasyfikacji różnorodnych dermatoz, ustalenie standardów ich rozpoznawania, leczenia farmakologicznego i zabiegowego. W XX w. rewolucja naukowa i technologiczna zmieniła praktykę dermatologiczną, wprowadzając do arsenału terapeutycznego nowe narzędzia, środki farmakologiczne, procedury chirurgiczne i estetyczne². Obecnie postęp technologiczny i innowacje cyfrowe w zakresie szybkiej diagnostyki rewolucjonizują sposób, w jaki dermatolodzy podchodzą do opieki nad pacjentami. Pojawiające się nowe technologie coraz silniej wpływają na praktykę kliniczną. W tym kontekście ważne jest, aby nie postrzegać tego procesu jako zagrożenia (dotyczy to zarówno lekarzy, jak i pacjentów), lecz raczej widzieć w nim szansę na zwiększenie wydajności, przyspieszenie właściwego rozpoznania oraz poprawę wyników leczenia, co jest kluczowym celem praktyki lekarskiej i wdrażanych na rynek innowacyjnych rozwiązań³.