Zamówienia złożone w dniach 29.04 - 06.05 zostaną wysłane po 06.05. Aby zrekompensować te niedogodności, zamówienia złożone w tym terminie są objęte Majówkową Darmową Dostawą >
Zaburzenia homeostazy glukozy
Związek stężenia witaminy D z zaburzeniami homeostazy glukozy
prof. dr hab. n. med. Ewa Otto-Buczkowska
- Niedobór witaminy D jako element patogenezy wielu chorób metabolicznych, w tym zespołu metabolicznego i cukrzycy
- Dowody na udział witaminy D w utrzymaniu prawidłowej homeostazy glukozy – omówienie wyników badań eksperymentalnych i klinicznych
- Jaka jest rola witaminy D w cukrzycy?
Wprowadzenie
Liczne badania sugerują, że hipowitaminoza D odgrywa rolę w patogenezie wielu chorób metabolicznych zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Wiele wskazuje również na związek między niedoborem witaminy D a insulinoopornością oraz na potencjalny wpływ hipowitaminozy D na rozwój cukrzycy i jej powikłań1. Według aktualnie obowiązujących kryteriów wyróżnia się 4 typy cukrzycy, spośród których najczęściej występują cukrzyca typu 1 i cukrzyca typu 22. Cukrzyca typu 1 jest skutkiem stopniowego autoimmunologicznego niszczenia komórek β wysepek trzustkowych, z kolei cukrzyca typu 2 to zaburzenie niejednorodne, na którego patogenezę składają się zarówno insulinooporność, jak i upośledzenie wydzielania insuliny.
Witamina D jest prowitaminą, która ulega konwersji do postaci aktywnej drogą hydroksylacji. Do celów diagnostycznych oznacza się najczęściej stężenie 25-hydroksywitaminy D (25[OH]D) w surowicy, najlepiej odzwierciedlające stan gospodarki witaminą D. Obniżenie stężenia 25(OH)D w surowicy może być spowodowane wieloma czynnikami. Obok zmniejszenia podaży czy jelitowego wchłaniania ważną rolę może odgrywać upośledzona 25-hydroksylacja witaminy D przez wątrobę, wzmożony metabolizm przy stosowaniu niektórych leków lub utrata witaminy D przez nerki3.
Wśród zespołów chorobowych z występującym niedoborem witaminy D należy wymienić m.in. stany chorobowe, w których dochodzi do zaburzeń homeostazy glukozy.
Zespół metaboliczny
Cechą zespołu metabolicznego jest zwiększona ilość tkanki tłuszczowej. Magazynowanie witaminy D w tkance tłuszczowej powoduje jej niedobór w surowicy4. Otyłość i upośledzona homeostaza glukozy są ze sobą ściśle powiązane.
Wiele badań wskazuje na związek między niskim stężeniem 25(OH)D a zespołem metabolicznym5,6. W badaniach prospektywnych przeprowadzonych przez autorów z Kanady stwierdzono, że niskie stężenie witaminy D zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu metabolicznego, a wzrost stężenia 25(OH)D może to ryzyko obniżyć. W badaniach autorów polskich wykazano niedobór 25(OH)D u 80,97% pacjentów z objawami zespołu metabolicznego, u 17,16% badanych stan oceniono jako hipowitaminozę, a prawidłowe stężenie stwierdzono jedynie u 1,87% badanych. Największy niedobór witaminy D występował u mężczyzn po 55 r.ż.7
