Opis przypadku
Depresja okołoporodowa
prof. dr hab. n. med. Łukasz Święcicki
- Depresja poporodowa a baby blues – dwa zupełnie różne problemy medyczne. Pierwszy z nich to ciężka choroba psychiczna, której nie można mylić z łagodnym i spontanicznie przemijającym poporodowym obniżeniem nastroju
- Od farmakoterapii (leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne) po elektrowstrząsy – omówienie metod leczenia depresji poporodowej
Do lekarza pierwszego kontaktu zgłosiła się 37-letnia pacjentka w towarzystwie męża oraz rodziców. Rodzina chorej była zaniepokojona jej dziwnym zachowaniem. Pacjentka przed 2 tygodniami urodziła dziecko. Poród siłami natury, ciąża donoszona, dziecko zdrowe. Do momentu porodu pacjentka czuła się dobrze, była zadowolona z przebiegu ciąży, oczekiwała niecierpliwie dziecka (poprzednie urodziła 5 lat temu). W ciągu kilku dni po porodzie sprawiała wrażenie dość smutnej i zmęczonej, ale wszyscy tłumaczyli to zmęczeniem związanym z porodem. Jednak po kilku dniach pacjentka zaczęła wypowiadać coraz bardziej niepokojące treści. Mówiła, że jest złą matką, nie może się opiekować dzieckiem, że nic dobrego je nie czeka, „lepiej, żeby nie żyło, niż ma się tak męczyć”. Pacjentka nie chciała słuchać tłumaczeń męża i rodziców, którzy mówili jej, że wszystko jest dobrze, że nie dzieje się nic złego. Zdaniem pacjentki rodzina „nie orientowała się w tym, co się naprawdę dzieje”, „nie widziała rozmiarów zagrożenia”. Zapytana, na czym konkretnie polega to zagrożenie, pacjentka wybuchała płaczem i mówiła, że nikt jej nie rozumie i że i tak jest już za późno. Pacjentka nie była w stanie opiekować się dzieckiem, nie chciała go nawet karmić. Większość czasu spędzała w łóżku, choć wydawało się, że nie śpi. Ograniczała przyjmowanie posiłków i płynów, twierdząc, że nie ma ochoty na jedzenie. Rodzina zdecydowała się na pilną wizytę u lekarza w chwili, kiedy pacjentka zaczęła wspominać o tym, że lepiej byłoby, gdyby ona i jej dziecko „odeszli” i „przestali sprawiać problemy”.
Lekarz rodzinny
Lekarz rodzinny po badaniu pacjentki wysłał ją na pilną konsultację psychiatryczną, prosząc równocześnie rodzinę o stałą opiekę nad chorą („niespuszczanie z niej oczu”).
Psychiatra – badanie
Podczas badania psychiatrycznego pacjentka była w dość trudnym kontakcie, chwilami zastygająca, znacznie spowolniała. Nastrój znacznie obniżony. Pacjentka całkowicie skoncentrowana na swoich przeżyciach wydawała się niemal nie dostrzegać otaczając...
Postępowanie terapeutyczne
Pacjentka została przyjęta do szpitala psychiatrycznego. Przy przyjęciu rozpoznano depresję okołoporodową. Zastosowano leczenie olanzapiną w dawce początkowej 10, a potem 20 mg/24 h. Równocześnie podawano bromokryptynę w celu zahamowania laktacji....
