Częstość występowania wrodzonych wad serca (CHD – congenital heart disease) na świecie wynosi 9 na 1000 noworodków przy znacznym zróżnicowaniu geograficznym^1,2. Podczas gdy w wielu krajach rozwiniętych dzięki wykonywaniu szczegółowych badań prenatalnych częstość występowania ciężkich CHD się zmniejsza, to w skali globalnej ogólna częstość ich występowania się zwiększa. Dzięki postępowi w kardiologii i kardiochirurgii dziecięcej, jaki dokonał się w ciągu ostatnich dekad, >90% dzieci urodzonych z CHD dożywa obecnie dorosłości³. Dlatego populacja dorosłych z CHD przewyższa liczbowo populację dzieci z tymi schorzeniami⁴. Gdy pacjenci z CHD zbliżają się do wieku dorosłego, powinni zostać skierowani pod opiekę ośrodków zajmujących się dorosłymi z wrodzonymi wadami serca (ACHD – adult congenital heart disease). Przekazanie to powinno być poprzedzone fazą przejściową, która może zostać przedłużona zgodnie z potrzebami wkraczającego w wiek dorosły pacjenta. Ze względu na potrzeby osób z CHD społeczności tych pacjentów wymagają specjalnej organizacji opieki medycznej i programów szkoleniowych. Ważne, żeby pamiętać, że opieka nad pacjentami z CHD trwa przez całe życie i konieczna jest wcześniej ustalona strategia⁵. W związku z tym zaleca się osobom z ACHD wizytę w wielospecjalistycznym centrum w celu ustalenia, jaki rodzaj opieki i jakie odstępy czasowe między wizytami będą dla nich najodpowiedniejsze. Sugerowane potrzeby kadrowe centrów specjalistycznych przedstawione zostały w tabeli 1^6,7.