Podsumowanie

U chorych z niewydolnością serca ultrafiltracja powinna być stosowana głównie w celu zmniejszenia przewodnienia jako uzupełniająca opcja terapeutyczna, natomiast w żadnym razie nie alternatywa dla terapii lekami moczopędnymi. Odpowiedzi oczekują pytania o konkretne wskazania do zabiegu ultrafiltracji. Poszukując jednoznacznych dowodów, uważa się, że takie leczenie powinno być zarezerwowane do sytuacji ewidentnej oporności na leczenie farmakologiczne, gdy pacjenci mają dodatni bilans wodny mimo ograniczenia podaży płynów, soli i optymalnej terapii diuretykami (maksymalne bezpieczne dawki, ciągły wlew dożylny, sekwencyjna blokada nefronów przez różne klasy diuretyków). Warto podkreślić, że w niewydolności serca oporność na diuretyki przebiega często z oligurią, narastającą niewydolnością nerek, hiperkaliemią i kwasicą metaboliczną, co oznacza, że chory może wymagać zastosowania innych metod terapii nerkozastępczej zarówno ciągłej, jak i przerywanej (hemodializa, hemofiltracja, hemodiafiltracja, dializa otrzewnowa).

Do góry